Mike Stern begon zijn carrière als gitarist bij Blood, Sweat & Tears in de jaren '70. Hij maakte deel uit van Miles' elektrische band en speelde samen met zowat alle groten van de fusion. Een dozijn albums na die beginjaren is hij nog steeds in staat tot vurige solo's met zijn typische eigen distortionsound, maar ook als componist van thema's laat hij zich niet onberoerd. 'Who Let the Cats Out?' herbergt elf tracks die putten uit de rijke traditie van de jazz, funk en rock'n'roll. De knipogen die Stern in het rond gooit gaan van jazzstandards als 'I Hear a Rhapsody', over Monk tot Jimi Hendrix.
De crème de la crème van de jazz komt over de vloer op 'Who Let the Cats Out?'. Vooral aan bassisten is er geen gebrek: Meshell Ndegeocello speelt spaarzaam en met veel gevoel, snelheidsduivel Victor Wooten toont kort zijn solistische capaciteiten op het funky 'Roll With it' en Chris Minh Doky zorgt waar nodig voor een warme akoestische sound. Het mooiste resultaat komt echter van Richard Bona, die zijn baslijnen in falsetstem meezingt – iets waar hij zich live wel meer aan bezondigt. Het nummer 'KT' steunt volledig op de jonge drumster Kim Thompson – de titel verwijst ook naar haar – die van een lichte swingende shuffle evolueert naar een knallende hardrockgroove en weer terug.
In 'Good Question' komen de wereldmuziekinvloeden die Stern opdeed op zijn vorige twee albums, tevoorschijn. De polyritmiek waar het nummer om smeekt is de ideale biotoop voor drummer Dave Weckl die zich tijdens Bona's solo en vooral in de 'viertjes' met Stern ten volste kan uitleven. Nog meer Afrikaanse sporen zijn terug te vinden in 'Language', dat beelden oproept van zonsondergangen op een zinderende savanne, en in 'All You Need'. Ster van de dag is andermaal Bona, wiens stem hier gedubd klinkt als een koortje van uitgelaten Afrikanen. Het emotionele moment komt er met de ballade 'We're With You', gevolgd door de luchtig opvrolijkende bebop van 'Leni Goes Shopping'.
Stern zelf treedt in zowat elk nummer wel even op de voorgrond met een solo, maar hij moet het toch vooral hebben van zijn exquise entourage. Zijn muziek is aangenaam om naar te luisteren, afwisselend en nooit echt moeilijk. Op enkele mindere momenten na (vooral tegen het einde van het album wil het al eens slabakken), is 'Who Let the Cats Out?' een zeer behoorlijke plaat.
Meer over Mike Stern
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
