Echu Mingua is de naam van een heilige uit de Cubaanse Yoruba religie. Deze heilige is niet enkel de beschermheilige van conga meester Miguel 'Angá' Díaz, het is ook de naam van diens nieuwe album. De god Echu Mingua heeft honderd éénentwintig verschijningsvormen en net deze eigenschap wou Angá in het licht zetten op deze cd.
Wat op deze cd te horen is, is dan ook bundeling van uiteenlopende stijlen en bezettingen. Zowel Cubaanse son, jazzstandards, hiphop, traditionele religieuze gezangen en salsa passeren de revue. Zo begint de cd al met een vraag en antwoord spel tussen een voorzanger en een koortje. Dit loopt door in 'Rezos', het tweede nummer van de cd. Hier worden er al wel wat funky scratches, een groovende piano en een dicht geweven percussiepatroon aan toegevoegd. Deze cd is uniek in zijn verscheidenheid. In 'Pueblo Nuevo' komen er enkele grootheden uit de Afrocubaanse scene meespelen: de Buena Vista Social Club-bassist Orlando 'Cachaíto' López en Rubén Gonzáles (die hiermee zijn laatste studio-opname heeft kunnen maken). Echu Mingua heeft echter nog veel meer gezichten en in 'Tumé Tumé' krijgt dit zelfs een nog explicieter Afrikaanser tintje. Muzikanten en muziek uit Cuba en Mali vinden hierin samen waar hun gemeenschappelijke roots liggen. 'A Love Supreme' is volgens Angá dan weer de hymne van het album. De combinatie van hiphop met een strijkersorkestje, het bezwerende gezang en het harmonisch gebruik van de conga's brengen alle elementen samen. Nog twee andere nummers die een speciale vermelding waard zijn, zijn 'Round Midnight' en 'Freeform'. In het eerste laat Angá zijn versie van deze standard van Thelonious Monk horen. Hierbij komt er wel geen piano aan te pas zoals in het origineel, maar wordt de melodie op zeven gestemde conga's gespeeld: een huzarenstukje dat percussie weer op nieuw niveau tilt. 'Freeform' is dan weer opvallend door de absolute mengelmoes van stijlen die erin betrokken worden. Al wat voordien al eens te horen was komt hier in iets meer dan drie minuten nog eens het hoofd aan het venster steken: een prachtige synthese van een intrigerende plaat.
Met dertien ver uit elkaar liggende tracks weet Angá een caleidoscopisch beeld te scheppen waarmee de Yoruba-god Echu Mingua zelfs voor niet-ingewijden een beetje begrijpelijker wordt. Met herinneringen uit het verleden, de voeten in het heden en de blik gericht op de toekomst, spiegelt Angá ons een dynamische realiteit voor die zowel voor de Afrocubaanse muziek als voor de Yoruba-religie geldt: een opmerkelijk opname.
Meer over Miguel 'Angá' Díaz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
