Midnattsol is de band waar Carmen Elise Espenaes de zang verzorgt. Op zich misschien niet zo opzienbarend, al is zij vooral bekend dankzij haar zus Liv Kristine, die bij Leaves' Eyes haar stem laat weerklinken. Maar gelukkig staat de kleine zus sterk op haar eigen benen met haar band Midnattsol, die bijzonder verdienstelijk debuteerde met 'Where Twilight Dwells', een mooie mix van gothic metal en folk. Nu is dan eindelijk 'Nordlys' gearriveerd en de vraag is: kan de band haar status verzilveren?
Wel, voor een groot gedeelte wel. Wie verwacht dat Carmen frêle zingt is er behoorlijk aan voor de moeite, want dankzij haar relatief lage timbre zingt ze een stuk krachtiger dan haar oudere zus. Dat is al een pluspunt, want bands met een frêle vrouwenstem zijn ondertussen niet meer te tellen. Het muzikale luik is trouwens een pak steviger geworden, maar het is ook snel duidelijk de dat folkpartijen deze keer beter geïntegreerd zijn in de muziek. Ook het gebruik van het Noors duikt geregeld op, onder meer in 'Skogens Lengsel' en 'En Natt I Nord'. Waarom dan de lichte twijfel als zou de band misschien niet in staat zijn de verworven status te verzilveren? Wel, de songs zijn een stuk minder catchy dan op het debuut. Daarmee wordt zeker niet gezegd als zouden ze slechter zijn, integendeel: deze keer vergen ze meer doorzettingsvermogen en duurt het ook een tikje langer vooraleer ze in het geheugen blijven hangen. Maar het blijft toch wel jammer dat het swingende en opzwepende dat het eerste album zo doordrong, nu voor een groot stuk naar de prullenmand lijkt te zijn verwezen.
Liefhebbers van potige metal met dameszang en lichte folkinvloeden zijn in ieder geval aan het juiste adres bij Midnattsol. De composities zitten minder doorzichtig in elkaar en zijn daardoor zowel volwassener als moeilijker toegankelijk. Het lijkt soms alsof dit een soort overgangsalbum wordt voor de toekomst, maar wat die zal brengen is nog af te wachten.
Meer over Midnattsol
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
