Het afbouwen van zijn activiteiten als frontman van de bekende reggaeband Black Uhuru was voor Michael Rose geen reden om gas terug te nemen. Onder de vleugels van het inmiddels tienjarige M Records en goeroe Ryan 'Twilight Circus' Moore heeft deze Jamaïcaanse rasta duidelijk zijn tweede jeugd ontdekt. Zij vorige tandem op M Records, 'African Roots' en 'African Dub' vertoonden al een meer dan gezonde combinatie tussen traditioneel en modern, klassiek en hoogtechnologisch. De lijn wordt op 'Warrior' succesvol doorgetrokken, met dit verschil dat de titel van deze nieuwe plaat een ongekende levenslust en energie verraadt.
Michael Rose grijpt op 'Warrior' een beetje terug naar de succesformule van Black Uhuru: sterke songs, vlotte teksten en aangrijpende melodieën die iedereen mee kan zingen. Het eindresultaat is een soort van gospelreggae met een eenvoudige, doeltreffende muzikale omkadering. In een vrij afstandelijke, holle eindklank wordt de hoofdrol voor de vocale invulling verder uitgewerkt en wordt er mooi plaats gemaakt voor de warme stem van Michael Rose. Die laatste is overigens in topvorm. In een uiterst opgewekt 'Solid Ground' geeft de rasta werkelijk alles van zichzelf: krachtige boodschappen worden uit volle borst gezongen en slechts zeer sporadisch vervalt de man in zijn eigen, inmiddels afgeleefde "tingelingelooi"-geneuzel (een zonde die vroeger veel frequenter voorkwam). Daarnaast biedt 'Warrior' een gezonde afwisseling. Waar de bas in opener 'Warrior' het een beetje laat afweten, maakt die langzaam maar zeker een inhaalmanoeuvre om in het bedwelmend mooie 'Youth Nowadays' een stevige dub-rots te vormen waarop andere instrumentale partijen met gemak kunnen bouwen. Die inhoudelijke afwisseling is voor een groot deel de verdienste van Twilight Circus die drums, bas en vaak zelfs gitaarpartijen in de eigen studio uitgewerkt heeft. Ook op productietechnisch vlak geeft die laatste weer het beste van zichzelf. Zo wordt de diepgang en terughoudendheid van de backingvocalisten (waaronder dé reggae-saxofonist Dean Fraser) per song afgemeten en krijgt elk van de tien nummers een stevige opwaardering dankzij vele speelse digitale details en effectjes, zonder zichzelf ook maar één moment aan drukdoenerij te bezondigen. Naar het einde van 'Warrior' toe, zwakt de muzikale spitsvondigheid misschien een beetje af bij gebrek aan sterke melodielijnen – de noodzakelijke houvast van kwaliteitsreggae omwille van overkill binnen de nauwe grenzen van het genre -. Op zich is er niets fout met de profetische boodschap van 'Them a Look', maar de instrumentale omlijsting ervan is net wat te mager: een reëel gevaar vermits Twilight werkelijk alle partijen (drums, bas, gitaar, key en percussie) zelf heeft toegevoegd. Zelfs een muzikale wonderdokter kan niet in alles uitblinken. Gelukkig neemt de alom gekende Sly Dunbar (Sly & Robbie) op een drietal songs met plezier de drumstokken van Twilight over, om zijn prachtige, strakke maatwerk ten volle te ontplooien.
Het plaatje klopt: aanstekelijke, leuke nummers, pure reggae met toch dat tikkeltje hedendaagse inhoud en een heerlijk opgewekte, zomerse uitstraling. Titels als 'Freedom', 'Zion' of 'Warrior' zelf mogen dan verraden dat de boodschap van rasta's na een dikke kwarteeuw nog steeds hetzelfde is, gelukkig valt er op muzikaal gebied een mooie evolutie te bespeuren: eentje waar Michael Rose volledig in meegaat.
Meer over Michael Rose
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
