Exact vijf jaar geleden is het inmiddels dat de Amsterdamse feestbende van Mendoza Dance Parti zijn laatste wapenfeit presenteerde. Het is dan ook netjes de vijfde langspeler die deze groep hierbij in de winkelrekken gooit. Toch heeft de harde kern van zes (!) virtuozen allesbehalve stil gezeten. Met hun aanstekelijke cocktail van funk-, soul- en latingrooves heeft deze band zowat heel Nederland aan het dansen gekregen. Dat heeft geleid tot bijval van ondermeer Monique Bakker (Candy Dulfer), Linda Bloemhart en zelfs Lilian Vieira van Zuco 103 en Job Chajes van Amsterdam Klezmer Band, die op dit plaatje allemaal hun bijdrage leveren. Zoals verwacht bruist '5' dus van de zwoele energie en heeft ze een erg hoog partygehalte. Hoewel de muzikale mengelmoes van Mendoza Dance Parti soms even minder scherp op mekaar staat afgestemd, mag deze nieuwe release toch garant staan voor de opluistering van menig tropisch feestje.
Als vanouds presenteert dit feestcombo een broeierige mengeling van uptempo funk en sexy soul in een heerlijk partyjasje. Hun voorliefde voor analoge, authentieke geluiden en live ingespeelde partijen steken ze daarbij niet onder stoelen of banken. Toch bevat dit schijfje nog een extra cd-rom gedeelte met tal van remixen, uitstapjes richting drum'n'bass en klankexperimenten of jams uit de studio. Met dit alles heeft Mendoza Dance Parti dus ruimschoots zijn tijd genomen voor deze plaat. Voordeel hiervan is dat de nummers live meer de tijd kregen om definitief gestalte te krijgen, wat blijkt uit de overredingskracht waarmee de twaalf oorspronkelijke tracks gespeeld zijn. Grootste probleem was het vinden van een Nederlandse zangeres die zich vocaal kan meten met een bloedheet spervuur van blazers, fendersolo's of opzwepende percussie. Vandaar dat de groep leentjebuur is gaan spelen. Zo luistert de Zuid-Amerikaanse Lilian Vieira de dankzij trombone opzwepende reggaesong 'Meu Amor' met verve op en verheft Linda Bloemhart haar stem naar de hoogste regionen in het stevigere 'Hush' (dat zelfs uitmondt in opspringende gitaarrock). Toch zorgt deze samensmelting niet altijd voor vuurwerk. Monique Bakker tracht op 'It's Over Now' iets te sterk haar eigen stempel te drukken, waardoor de instrumentale omkadering er maar wat achteraan holt. Ook de heerlijk opgebouwde sfeer van opener 'This Ain't the Moment', dat meer richting r'n'b neigt, wordt nogal abrupt verstoord door een chaotische wirwar van jazzy toetsen, opvliegende blazers en door mekaar dwarrelende, vrouwelijke zang. Sterker zijn de meer intieme, gevoelsgeladen parels als '100.000 Funk Licks' ("If it's funky / the jazz doesn't matter"), hitkraker 'Nasty' of 'Skin to Skin'. Vooral de vocale invulling van Ivar ligt op deze laatste, net als op de twee afsluitende tracks, opmerkelijk goed in de muziek. Op het ogenblik dat trompetjes en trombones, samen met de synths ondersteunen in plaats van te overstemmen, komt '5' werkelijk erg sfeervol en krachtig uit de hoek. Slechts bij uitzondering ('Have You Ever') vervalt de groep in een al té weinigzeggende funkrap, wat deze plaat nodeloos rekt.
In de extra's op het cd-romgedeelte ligt het tempo gevoelig broeieriger. Stevig uptempo drum'n'bassnummers met zwoele hammondaccenten, sensuele gezangen en opzwepende percussie lijken zo weggelopen uit een tropisch paradijs. In plaats van lome loungeklanken is eerder gekozen voor een hippe, ritmische weergave en dat is een heuse verademing. Het gaat hier om goede vibraties. Het is enkel spijtig dat er, allicht omwille van budgettaire redenen, geen apart schijfje is geperst met deze remixen.
Dat Nederland enkele voortreffelijke partyfunkbands herbergt, waaronder deze Mendoza Dance Parti, leidt geen twijfel. Dat deze steevast voor een hels livefeest kunnen zorgen dat zowel jonge als oude dansbenen vermoeid krijgt evenmin. Toch is het geen sinecure om deze ambiance ook op een geluidsdrager vast te leggen. Het feestgehalte op '5' is ietsje naar beneden gehaald, waarbij deze groep meer op de zwoele sfeer inwerkt. Dat maakt haar muziek tevens brozer. Voortreffelijke gastzangeressen en –muzikanten vangen dit vaak prima op, maar het vuurwerk is niet alomtegenwoordig. Met enkele prachtige momenten en voortreffelijk drum'n'bass-remixwerk mag dit plaatje zeker een mooi visitekaartje genoemd worden dat echter verbleekt bij de podiumprestaties van de groep.
Meer over Mendoza Dance Parti
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
