Zo langzamerhand begint de zogenaamde 'postpunk'-beweging toch een beetje het verzadigingspunt te bereiken. De door de Britten voortgestuwde muziekgolf die opnieuw zweert bij new wave, een tegen de benen schoppende punkgedachte bevat en Joy Division als nieuwe, oude goden bestempelt, deint gelukkig wat uit. Maxïmo Park blijft toch zijn plaats opeisen in dit genre. Derde plaat 'Quicken the Heart' zou ook een gerechtvaardigde, diepe zucht mogen veroorzaken, ware het niet dat het kwintet uit Newcastle een onwaarschijnlijk goed gevoel heeft voor catchy songs, een hippe uitstraling en muzikale richesse. De band is natuurlijk niet voor niets gehuisvest bij het toonaangevende Warp, hoewel het label tegenwoordig zelf eveneens de teugels wat kwijt lijkt te zijn. Ondanks 'meer van hetzelfde', zou deze cd dus een aardige stap voorwaarts kunnen betekenen voor Maxïmo Park, hoewel een live ontmoeting komende zomer in de Benelux er voorlopig niet lijkt in te zitten.
De oefening die bands als Kaiser Chiefs, Bloc Party, streekgenoten The Futureheads of Maxïmo Park maken, blijkt eens te meer een pure herhaling van wat groepen als Talking Heads of The Cure al zo'n twintig jaar geleden deden. Toch bevat deze derde langspeler iets extra. Strakke, tegendraadse drumpartijen, een subtiele elektronische onderbouw, charismatische zang: het is er allemaal. In combinatie met erg gevatte, goede composities houdt deze band zo'n twaalf songs vast aan een krachtig melodieus kader dat nergens uitglijdt. Het blijkt helemaal geen opgave deze plaat eindeloos te herhalen, waardoor liedjes als 'In Another World' de kans krijgen meer en meer door te sijpelen. Daaruit blijkt ook al waarom dit gezelschap het zo goed doet bij een tienerpubliek. 'Let's Get Clinical' of 'The Kids Are Sick Again' zijn niet enkel meezingers van jewelste, maar verwoorden in een aardig muzikaal jasje ook rebelse puberale gedachten. Dat is meteen ook het grootste verwijt aan het adres van Maxïmo Park. De band blijft zichzelf uitvinden maar houdt tegelijk vast aan een nogal doorzichtige manier om snel te scoren. 'Quicken the Heart' bevat daardoor net iets te weinig muzikale uitdagingen zoals 'Overland, West of Suez', waarbij de gitaar wederom het beste van zichzelf laat zien maar de balans met het orgel van Lukas Wooller werkelijk erg doordacht is.
Met zijn derde release heeft Maxïmo Park zijn lange termijnverhaal in de muziekgeschiedenis geschreven. Indiekids hebben meer dan genoeg redenen om deze band voorgoed stevig te omarmen. Dit plaatje laat zich immers prima smaken en zorgt voor een zachte, zoete nasmaak. Zolang de hype voort blijft leven, zal dit gezelschap de nodige populariteit genieten. Het toverwoord 'pop' en zijn vluchtige karakter is bij deze echter aangehaald.
Meer over Maxïmo Park
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
