Doorwinterde fans van rechtlijnige muziek die structureel en melodieus is afgebakend, zullen na het beluisteren van 'Hidros 3' zelfmoordneigingen vertonen. De vrije improvisatie-installatie van Mats Gustafson en Sonic Youth hangt namelijk met ogen en haken aan elkaar. De derde van vijf 'Hidros' werd live opgenomen in het Zweedse Ystad tijdens het KulturBro-festival in 2000. De muzikanten deden ieder hun geflipt ding in een andere kamer en Jim O'Rourke kreeg de taak er een samenhangend geheel van te mixen. Muren van in de verte gillende distortion zoemende ruis en druppelende gitaarnoten worden afgewisseld met een nasaal "zingende" Kim Gordon en bonkende, brullende hoornstoten van saxofonist Mats Gustafson. Het geheel werd opgedragen aan Patti Smith, man, wat zal die er blij mee geweest zijn!
Het deel 'Voice' bevat slechts enkele minuten van Gordons semi-poëtisch dronken gewauwel. Dan wordt ze bruut vermoord door een muur van dissonante, schreeuwende instrumenten die in een ander leven als gitaar doorgingen. De mix geeft de toehoorder geen enkele kans om te ontsnappen aan de verdrukkende, agressieve sfeer die de groep creëert. De nummers schuren in elkaar over. De liner notes spreken ook niet van nummers, maar van "referentiepunten". Wanneer Mats Gustafson diepe, bibberende geluiden van een traag stervende olifant uit de sax tovert, zitten we in deel drie: 'Contrabass Sax'. Eén van de gitaren imiteert een koude wind, terwijl een andere klinkt als het kraken van bomen. Gordon komt weer als een bezetene binnenvallen met de onverbloemde metawaarheid: "Your silence doesn't change". Hier en daar komt er een gitaarpatroontje door met duidelijk herkenbare, heldere noten die verzuipen in helicopternabootsingen en die hetzelfde gevoel veroorzaken als brekend krijt op het bord. Gustafson echoot in de verte wat rundergeluiden die dan nog gefilterd worden door een stemvervormer. Ook Linda Kallerdahl komt op het einde door de stemvervormer met een bezwerende, rituele melodie tegen een achtergrond van repetitief weerkerende gitaarruis.
De luisteraar die de ballen en de moed heeft om deze uitputtende plaat meer dan eens op te leggen, zal zeker beloond worden voor de moeite. In de muur van geweld zitten indrukwekkende patronen en de voortgang van de improvisatie is eveneens indrukwekkend. De muzikanten creëren een ondoordringbare jungle van klanken: een akelige, onvriendelijke plek waar menigeen zal sterven. U weze gewaarschuwd!
Meer over Mats Gustafsson & Sonic Youth with Friends
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
