De accordeonist Martin Lubenov staat met één been in de wereld van de traditionele Balkanbruiloftsmuziek en met het andere in die van de klassieke en de jazzopleiding. Lubenovs traditionele wortels komen vooral naar voor in zijn eigen Orkestar, wat het meteen aannemelijk maakt dat de Jazzta Prasta Band zijn uitlaatklep voor jazz zou zijn. Tot op zekere hoogte gaat deze tweedeling op, al verraadt ook dit jazzproject zijn zigeunerwortels.
Die vallen vallen meteen op bij de composities en de rolverdeling binnen het ensemble. Door het sporadisch gebruik van de piano krijgt de Balkanese kleurcombinatie van saxofoon, accordeon en gadulka extra ruimte. Bovendien gebruikt Ventsislav Radev vaak percussie-instrumenten met strak gespannen vellen, waarmee ook hij de culturele herkomst van de band onderstreept. De ziel van de Balkan schemert trouwens ook meer dan eens door in de composities: nu eens wiegend, dan weer als een trage volksdans, maar nog vaker in kronkelende, nerveuze thema's. Deze typische ritmiek met speciale accenten is in diverse opzichten familie van jazzritmiek en dat komt op deze cd mooi tot uiting; de stukken lijken nu en dan te twijfelen tussen beide werelden. Hoewel ze even goed van de twee werelden tegelijk kunnen zijn, al was het maar omdat Lubenov en zijn muzikanten in hun composities ook een stapje verder in de wereld zetten. 'Vine Leaf' is schatplichtig aan de tango en de titel van 'Salsa YU' laat weinig aan de verbeelding over. Exotische couleur locale is aan deze band echter niet besteed, want wanneer er tijdens het thema twee ritmische lagen koppig over elkaar schuiven, wordt 'Salsa YU' salsa van het dwarse, tegenwringende soort. Helemaal geestig wordt het in 'Balkan Picture', waarin het thema verschillende gedaantes aanneemt: circusachtig amusement, dansend en struinend om uiteindelijk weer uit te komen bij de pittige accenten.
Wanneer de basismelodieën gepasseerd zijn en de improvisaties beginnen, laat de Jazzta Prasta Band een duidelijk jazzgezicht zien. In de solo's staat het melodische centraal. Scherpe ritmes kunnen nog, maar van uitbuiten van de harmonie is nooit sprake. Lubenov en Karpov spelen uiterst consequent waarbij de ene melodische frase steeds logisch volgt uit de vorige. Beide kunnen daarbij heel soepel en virtuoos uit de hoek komen. Jammer genoeg lijkt het wel alsof muzikale risico's gemeden worden en communicatie tussen solist en begeleiding niet aan de orde is, waardoor de solo's geen hoogtepunten kennen. In 'Vine Leaf' lijkt Karpov even een aanzet tot meer te geven, maar het resultaat blijft te bescheiden om de zaak door elkaar te rammelen. Deze bescheidenheid speelt trouwens vooral de ritmesectie wel meer parten. Nenad Vasilic is met zijn exacte ritmische frasering en zijn goede intonatie te vriendelijk om de anderen aan te vuren, idem voor Radev en Assen Doykin.
Met bijzonder leuke composities laat de Jazzta Prasta Band op 'Veselina' horen hoe levendig, geestig en gevarieerd Balkanjazz kan klinken. Om ook als jazz-cd brokken te maken, zijn de improvisaties echter iets te vlak, al valt het vakmanschap van vooral Lubenov en Karpov ook daarmee niet te ontkennen.
Meer over Martin Lubenov & Jazzta Prasta Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
