Naar eigen zeggen is het muzikale leven van de Nederlander Marten De Paepe niet gevuld met rozengeur en maneschijn. Volledige dagen trekt hij zich terug in isolement met enkel zijn gitaren, een cassettespeler, koffie, sigaretten en wat mandarijntjes. Het noeste gewrocht dat hij de afgelopen tijd leverde, is ondertussen echter verworden tot zijn tweede album. Hij titelde dit ‘Boskoop’, wat een nietig Zuid-Hollands dorp is dat enige bekendheid verwierf door een appelras: ‘De Schone Van Boskoop’.
Voor dit album timmerde Marten De Paepe een band bijeen waarmee hij ook gaat toeren. Die bestaat uit Johan en Jesse Borger die respectievelijk gitaar/lapsteel en basgitaar voor hun rekening nemen, Mischa Porte op drum en Chantal van der Geest op harmonium en als tweede stem. Dit zorgt ervoor dat Marten De Paepe niet klinkt als een kale zanger-liedjesschrijver, maar wel als een man met omkadering die persoonlijke en gelaagde muziek brengt.
In de klank van ‘Boskoop’ is ontegensprekelijk de toewijding en de passie voor traditionele Amerikaanse muziek te horen. De doorleefde stem die Marten De Paepe ten gehore brengt is bovendien uitermate geschikt voor het genre. Het meest puike voorbeeld is het titelnummer, wat naar een grotere hoogte gestuwd wordt door de samenzang met Chantal. Deze deerne is bovendien ook elders op het album vrij nadrukkelijk aanwezig, zodat bij wijlen sprake is van een extra aspect. Dit wordt tevens uitstekend geïllustreerd tijdens de weinig representatieve opener ‘What You Need This Silence For’. Anders dan de andere liederen leunt dit opvallend dicht tegen poprock aan.
Na deze opener trekt Marten De Paepe zijn doos met traditionele troubadourmuziek open. Tijdens ‘In The Morning’ wordt nog even met het tempo gespeeld. Daarnaast is het echter wat zoeken naar avontuur op een langspeler die meerdere knipogen richting de traditie bevat, maar desalniettemin mooi en respectvol klinkt. Zéker de ruimtelijke americana die te horen is in ‘Perfect Man’ is aan te bevelen, vooral op intrieste winteravonden.
Boskoop van Marten De Paepe is – plus en min bij elkaar opgeteld – een album dat ontegensprekelijk te pruimen is. Dit staat bol van voortreffelijke traditionele americana die gevoelens van heimwee en verlangen weet te verenigen. Voor wie het iets meer mag zijn en – pakweg – actief op zoek is naar muzikaal avontuur, die kan beter op een ander gaan.
