Breng de kinderen in veiligheid, sluit de deuren en ren naar de schuilkelder: de Zweedse tankdivisie Marduk is weer in het land! Het onvermoeibare viertal rond meesterbrein Morgan Hakansson heeft nog nooit een mindere plaat uitgebracht en voor een razendsnelle satanische black metalband is dat geen sinecure. Meer zelfs, 'Plague Angel' behoort niet alleen tot het betere werk van de band, het is tegelijkertijd het bruutste en snelste dat Marduk sinds 'Panzer Division Marduk' op de wereld losliet.
Nochtans had het bar weinig gescheeld of deze schijf was er niet gekomen. De band was immers aan een grondige herschikking toe. Oudgedienden Legion (zang) en B. War (bas) pakten hun biezen. Nu is snarenplukker Morgan verantwoordelijk voor zowat 99 procent van het songmateriaal, maar toch. Gelukkig vond hij in Magnus Devo Andersson een geschikte bassist. Op de vocalen is de onbekende Mortuus van dienst. Marduk heeft zich grotendeels weten te distantiëren van het overgrote deel van de black metalbands door de zangpartijen, die veelal vrij laag zijn in plaats van het traditionele schrille gekrijs. Net als Legion beschikt Mortuus over een uitstekende stem voor dit soort sloopwerk. Hij klinkt grofkorrelig en ronduit gemeen, waarschijnlijk precies wat Morgan voor ogen had. Het lijkt zelfs alsof Marduk een beetje neigt naar Triumphator, vooral omdat de zang van Mortuus sterk lijkt op die van Arioch. Dezelfde sfeerschepping, dezelfde haatdragende stem en tevens dezelfde overtuigingskracht maakt nu deel uit van beide bands. Muzikaal gezien staat de volumeknop nog steeds op twaalf en jaagt de band er supersonische lappen vernieling door. Het is hard en ongenadig snel, een ware aanval op de trommelvliezen. Nu is Morgan een uitstekend gitarist die het belangrijkste (de song) niet uit het oog zal verliezen. Vandaar ook dat krakers als het furieuze 'Throne of Rats', het beukende 'Steel Inferno' of het geniale 'Warschau' blijven nazinderen door de schedel. Een aantal keer neemt de band even wat gas terug. Heel opvallend gebeurt dat in 'Deathmarch', wat veeleer een beangstigende soundscape is, iets wat Marduk overigens ook al eens deed op vorige schijf 'World Funeral' met het nummer 'Blackcrowned'. In een rotvaart blazen deze elf tracks iedereen tegen het plafond, smekend om meer.
Na al deze tijd (Marduk bestaat ondertussen ook al zo'n vijftien jaar) is er nog lang geen sleet op dit monster gekomen en gelukkig maar! Energetisch, pakkend en vooral dodelijk trefzeker weet Morgan opnieuw hordes zwarte zieltjes warm te maken voor dit infernale plaatje. Steek het in de lader, druk op de speeltoets en scheur die trommelvliezen aan flarden. 'Plague Angel' is een ronduit geniaal staaltje zwartgeblakerd vakmanschap.
Meer over Marduk
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
