Wie de woorden Belg, techno, kwaliteit en internationaal in één zin gebruikt, kan moeilijk om de naam Marco Bailey heen. Reeds veertien jaar zwiert deze topdj en producer met naam en faam in het universele dansmilieu en geen wereldstad is de man ondertussen nog vreemd. Qua producties staat de teller inmiddels op zo'n vier langspelers, tiental mixplaten, bergen gelimiteerde vinyl en ep's en tientallen remixen en releases via zijprojecten of eigen labels als MB Elektronics of MB Selektions. Voor deze uitgave pakt de man uit met vriend en medeproducer Tom Hades, een getalenteerde klank-wizard. Het hoeft niet te verbazen dat de uitstekende dance feeling van Bailey en de detailgeest van Hades op 'E=MB²' voor een gouden ei zorgen, waarin muzikale oogkleppen geen plaats krijgen.
Een Marco Bailey-plaat die begint met een spuuglelijke gitaarsolo, het is weer eens iets anders. Gelukkig bewijst het duo zelfs met een mismaakt basisingrediënt toch een ijzersterke openingstrack neer te kunnen zetten. Schuifelende ritmen maken een gezonde knipoog richting elektro zonder in clichés te vervallen. Technische spitsvondigheid en topkwaliteit laten zich al in de eerste minuten gelden. Zo rolt de plaat gedurende de drie eerste songs mooi open richting pure dansvloerkost. Wat immers te denken van de stuwende pulsen, echo-effecten en knallende, droge basbeats die pas na een klein kwartier de kop opsteken om 'E=MB²' plots naar een langverwacht hoger niveau te tillen? Sta gerust ook even stil bij de in de hoogte klimmende, spacy elektrotrack die hierop volgt ('Blast') en heerlijke climaxen bevat die op de buik van een man als Bailey zijn geschreven. Dit plaatje bevat dus niet enkel stuk voor stuk kaskrakers, maar heeft ook een ronduit geweldige, niet aan elkaar geregen verhaallijn. In combinatie met alom toegankelijke, stevige ambiancesongs en een grote afwisseling gaat deze plaat voor goud. 'Rhythm Is My Life' met de heerlijk diepe slogan 'Music Is My Life' lijkt ontsnapt uit de nieuwste plaat van Chemical Brothers, terwijl elke zichzelf respecterende dj die van mokerende techno houdt, een nummer als 'Mad Max' in zijn speellijst zou moeten steken. 'Whistle' is meester van minimal en zelfs sfeer- en ambientfreaks worden verwend met songs als 'Childhood' of 'Café Latté'. En toch past dit plaatje op wonderlijke wijze erg mooi in elkaar. Na een dikke tien minuten lome vroege-uurtjesmuziek schiet de cd met twee afsluitende knallers met een laatste stuiptrekking terug de lucht in en daarmee is het muzikaal verhaal rond.
Met een wiskundige bewijsvoering die nergens op slaat nemen Bailey en Hades Einsteins relativiteitstheorie op de korrel ("Energy + Tom Hades = Music + Friends = Marco Bailey / ... / E(nergy) = M(arco) B(ailey)²"). Deze spielerei doet weinig ter zake, maar beklemtoont wel dat dit duo het gegeven 'energie' naar een hoger niveau tilt. Zonder enige spirituele bijbedoeling, betekent dit dat het hier wel eens om een van de dance-releases van het jaar zou kunnen gaan.
Meer over Marco Bailey & Tom Hades
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
