De Belqische technogod Marco Bailey pakt zwaar uit. Met zijn nieuwe (derde) plaat 'Rudeboy' lijkt de man zijn wild leven even in de verf te zetten. Dat gebeurt op nogal ludieke wijze, door de bekende hoes van 'London Calling' van The Clash te parodiëren. In plaats van een gitaar kapot te slaan, wordt ditmaal echter een pick-up met een hamer bewerkt... Fluorescerende roze en groene graffitikleuren sieren verder het plaatje op.
Hoog tijd voor wat stevig feestgeweld. Met een onheilspellend diepe drone en enkele spacy blieps opent 'Rudeboy' langzaam maar verwachtingsvol. Door het blijvend ontbreken van de langverwachte basbeat verrast de topdj echter al van meet af aan. Dit schijfje is geen platte 4/4 beatganger. Muzikale diepgang, opgebouwde spanningsvelden en opperste climaxen zijn kwaliteitskenmerken waarmee Marco Bailey graag uitpakt. Meer dan tien jaar professionele ervaring tekent zich af in deze erg gevarieerde plaat. Zo beperkt de man zich niet tot het stevige technogedreun, maar speelt hij ook met elektroclash, trance of zelfs lounge. Het hoogtepunt van zijn cross-over gerichte geest is allicht het enigszins lachwekkende 'Krash', waarbij een digitale versie van 'I Wanna Be Your Dog' op zware trancebeats is gezet en ondersteund wordt met een sample uit 'The Magnificent Seven' van The Clash (een band waar Marco Bailey zich schijnbaar graag aan spiegelt). Techno met een rebellerende rock 'n' roll attitude? Moet kunnen.
Aan de nodige energie ontbreekt het in elk geval niet op deze plaat. Zo is de technohit 'Circuits' alvast een vloerstamper van jewelste. Doordrammende beats worden verzwaard met diepe baspulsen, terwijl de opgeklopte ritmen aanzetten tot permanent bewegen. Zo kent deze plaat een zestal technotracks die dezelfde boodschap uitdragen: dansen! Muzikale hoogtepunten liggen echter zeker ook verscholen in het melodieuze 'Siestanyol'. Zoals de titel enigszins verraadt, permitteert dit nummer zich om even gas terug te nemen en in de diepe, relaxende akkoorden te duiken. Hetzelfde doet de man met het beatloze 'Homeless', dat samen met 2 andere tracks enkel op de cd versie van 'Rudeboy' te vinden is. Neemt niet weg dat deze 3 extra nummers zeker ook het beluisteren / beleven waard zijn.
Deze plaat is een samenraapsel van muziekstijlen. Zowel liefhebbers van opzwepende technoritmen als de meer rustige elektronicaluisteraar zal met 'Rudeboy' allicht aan zijn trekken komen. Dankzij een prima muzikale diepgang toont Marco Bailey aan dat hij zijn topstatus meer dan waard is. Wereldklasse.
