De Zweden van Manegarm (Maanwolf) hebben een lang parcours afgelegd: ze begonnen als vrij standaard black metal, maar evolueerden naar een epische folky variant van de Vikingmetal die hoge toppen scheert. Het enige element dat steeds terugkeerde was het gebruik van een viool, wat meteen de muziek van Manegarm een apart tintje gaf. Het heeft hen alleszins geen windeieren gelegd, want de puike albums volgden elkaar op en vandaag de dag is Manegarm een vrij gekende naam. Ook 'Vargstenen' is een zeer geslaagde toevoeging aan het oeuvre van het vijftal.
Manegarm heeft het zichzelf ditmaal bepaald niet makkelijk gemaakt, aangezien 'Vargstenen' zowaar een volledig conceptalbum is, opgehangen aan het ontstaan van de wereld. Naar Scandinavische normen, weliswaar. Net zoals vroeger wordt quasi exclusief in het Zweeds gekweeld door zanger/drummer Erik Grawsiö en dat levert een graad van authenticiteit aan het materiaal die ook terug te vinden is bij onder meer Vintersorg. Voorganger 'Vredens Tid' was uitermate folky, met heel vrolijke deuntjes en veel viool en dat is nu minder het geval. Het vrolijke, uptempo-gevoel is wat weggezakt en de gitaren spelen met graagte de hoofdrol in dit epos. De viool is nog aanwezig, maar vrij spaarzaam of wat meer op de achtergrond. Dat is een tikkeltje jammer, maar gelukkig zitten de nummers nog steeds zeer goed in elkaar. Wie kan stilzitten bij 'Den Gamle Talar' of 'I underjorden' heeft vast problemen met de heupen. Dankzij de gekozen thematiek klinkt Manegarm opnieuw een stuk grimmiger en vermijdt zo het lolbroekenstigma dat Finntroll of Korpiklaani soms durft te benadelen. Wat bijzonder sympathiek is, is dat de heren ook steevast hun Zweedse teksten in het Engels vertalen, zodat ook leken perfect kunnen volgen waar gifstrot Grawsiö het allemaal over heeft. De epische 'woohoo'-koorzangen mogen daarbij de nodige afwisseling bewerkstelligen, zodat 'Vargstenen' nooit verveelt.
Hoewel dit album mogelijk iets minder makkelijk verteerbaar is dan 'Vredens Tid' dient gezegd te worden dat Manegarm alweer een puik plaatje heeft gemaakt, dat zeker in de smaak zal vallen bij liefhebbers van alles wat naar Vikingen of Noormannen ruikt. Terug wat grimmiger dan voorheen, maar met genoeg afwisseling om te blijven boeien: dat vat Manegarm anno 2007 netjes samen.
Meer over Manegarm
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
