Wat Majid Bekkas eens te meer duidelijk wil maken op 'Mogador' is dat de gnawamuziek dezelfde emotionele wortels heeft als de Amerikaanse blues. Beide genres worden gelinkt door thema's als slavernij en religie. Bekkas wil de link tussen de continenten benadrukken en voegt uiterst subtiel invloeden uit de jazz en de blues toe. De structuren en thema's blijven uiterst traditioneel, maar de inkleuring toont de bestuiving: een elektrische gitaar zorgt voor een rauwere toets. Ook duikt hier en daar de warme trompetklank van de Italiaanse lyricus Flavio Boltro. Hij legt accenten in de melodie of benadrukt met een erg sobere, functionele solo het hypnotiserende aspect van de gnawamuziek. Wat Bekkas ook uniek maakt, is dat hij, naast het spelen van het klassieke repertoire, zich ook waagt aan vijf eigen composities (een ongebruikelijk fenomeen in gnawa). De sfeer van 'Mogador' is er één van rituele meditatie en rudimentaire, ingetogen levensvreugde. Een leuk extraatje is dat de Arabische teksten in het Frans te volgen zijn in het cd-boekje.
'Barma Soussandi' is een traditional die Bekkas lanceert met een adrenalineverhogende molo-melodie (traditioneel snaarinstrument). Het opzwepende ritme wordt door handgeklap en een diepe basdrum gefundeerd. De grootste bezwerende kracht komt echter van de zang van een vragende Bekkas en een koor dat met een fijne, heldere harmonie antwoordt. 'Aalach ya Dounia' is een solowerk van Bekkas. Hij begeleidt zijn nasale, getormenteerde zang op gitaar. Pourquoi suis-je différent? Les gens dorment tranquillement. Et moi, je reste compter les étoiles. De getokkelde begeleiding wordt verstoord door de bluesy gitaarklank. 'Soye' toont de klasse van fluitist Rachid Zeroual. Een loepzuivere oriëntaalse melodie ontwikkelt zich kronkelend door de mysterieuze begeleiding en tracht de luisteraar in trance te brengen. Bekkas brengt in de traditionele begeleiding hier en daar een jazzakkoord in wat de aandachtige hoorder een glimlach van goedkeuring zal ontfutselen. Abdelkader Amlil geeft 'Soudan Yebki' een krachtige extra klankkleur met zijn guembri, een primitieve driesnarige bas wat resulteert in een rustieke, sombere gevoel. Het nummer hekelt de mistoestanden en ellende van Soedan (Maman, écoute le Soudan qui pleure). De emotionele band met Soedan is duidelijk: gnawa is ontstaan als genezende, spirituele muziek van Soedanese slaven.
'Mogador' is een erg rustige, eerlijke cd waarine gnawa enkele onderhuidse injecties Westerse muziek kreeg toegediend. De experimenten zijn misschien iets te braaf, maar Bekkas houdt zo wel de natuurlijke balans en integriteit van de gnawa intact. De eindmix is uitermate verzorgd wat de plaat des te aantrekkelijk maakt.
Meer over Majid Bekkas
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
