Naast een op zijn zachtst uitgedrukt ongewone groepsnaam – volgens een Hebreeuws woordenboek een verwijzing naar de zoon van de Joodse profeet Isaiah – beschikt Maher Shalal Hash Baz ook over een vreemde discografie. Hun debuut 'Return Visit to Rock Mass' was een drie cd/lp box van maar liefst 83 nummers. In afwachting van 'Blues du Jour' – het tweede full album dat uit 41 nummers bestaat – is er dus nu de EP 'Open Field'. Dit schijfje bevat 'slechts' 6 nummers, samen goed voor een kwartier Japanse avant-pop of lofi psychedelische folk.
Al vanaf de eerste noten blijkt dat de muziek zelf kan niet vlot in een hokje ondergebracht worden. Voor de objectieve luisteraar is titeltrack 'Open Field' zeer zwak. De drum en gitaar klinken rommelig, de trompettist is niet helemaal toonvast en uit het onduidelijke gestamel van de Japanse zanger kan niet opgemaakt worden of dit nu Engels is of niet. Maar op een rare manier past dit allemaal in het plaatje. Het geheel klinkt wonderwel charmant, naïef-melancholisch en bovenal uiterst aanstekelijk, zoals het goede pop betaamt. De EP kent een rijk instrumentarium, waarin naast de eerdervermelde trompetten ook belletjes, violen, een klarinet en een koebel voorkomen. Frontman Tori Kudo maakt van al deze geluiden op ingenieuze wijze een harmonieus geheel dat boven zijn afzonderlijke onderdelen uitstijgt. Het resultaat is een weemoedige glimlach op het gezicht van de luisteraar. Zo bewijst de instrumentale versie van 'Sunrise' dat een trompettist een popmelodie niet technisch perfect moet kunnen uitvoeren om toch na één luisterbeurt al te kunnen worden meegeneuried. Op gelijkaardige wijze schenkt 'What's Your Business Here, Elijah?' de luisteraar een warm, behaaglijk gevoel, al klinken de gitaren niet helemaal gestemd en zit de drummer er al eens een maat naast.
Toch blijft de luisteraar met een dubbel gevoel na het luisteren. Deze EP smaakt naar meer, maar je blijft je afvragen of een volledige cd niet teveel uit hetzelfde vaatje zou tappen. Een vraag waarop slechts het full album 'Blues du Jour' zal kunnen antwoorden. Rest enkel nog te zeggen dat 'Open Field' een ingenieuze lofi-folkpop plaat is, zonder veel pretenties. En meer moet dat niet zijn.
Meer over Maher Shalal Hash Baz
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
