Om maar met de deur in huis te vallen: Macaco opperhoofd Daniel Carbonell opereert vanuit Barcelona, eveneens verblijfplaats van Manu Chao. Daarmee is meteen het hoge woord er uit. De mengeling van zuiderse muzikale elementen maakt de vergelijking tussen Chao en Macaco heel gemakkelijk. Iets te gemakkelijk? Misschien wel, want Carbonell ziet het feestje iets kleiner, wat intiemer – niet minder zonnig en warm! – maar bovenal breder. De combinatie van rumba, Cubaanse klanken, latin, reggae, dub en Zuid Amerikaanse muziek met jazz, funk, hiphop en flamenco mag dan niet altijd revolutionair klinken, het blijft allemaal heel fris en aanstekelijk dansbaar. Voornamelijk door de lichte arrangementen en het kristalheldere geluid. Bij Macaco slibt de muziek nooit dicht met een overdaad aan klanken of instrumenten. Alles blijft haarfijn hoorbaar. Hierdoor komen de ritmische precisie en complexiteit mooi naar voren, zonder opgedrongen te worden. Modernere elementen als scratches en elektronische effectjes zijn naadloos geïntegreerd in het geluid. Ze klinken zo natuurlijk dat ze haast niet opvallen, laat staan zouden storen. De af en toe bijgevoegde beats zijn nooit zwaar en accentueren slechts zelden de maat, waardoor de andere ritmes alle ruimte krijgen en de muziek altijd doorzichtig blijft. Ook wanneer er vreemd gegaan wordt met minder voor de hand liggende partners. Muzikaal overspel met het nodige gevoel voor humor! De naar Fatboy Slim knipogende opbouw van 'Incomunikaos' ruikt enigszins naar sympathiek parodiëren. Terwijl de musical gerichte café chantant ambiance in 'Arma 2 Filo' sporadisch gezelschap krijgt van een schuurpapieren zangstem die veel weg heeft van een Spaanse Louis Armstrong. Totaal tegenovergesteld is het weemoedige 'Burbuja Roja', dat sterk naar een latinvariant van het chanson à la Jacques Brel neigt. Wanneer het in 'Prisa Mata' dan toch even echt carnaval mag zijn, worden de clichés van percussie, trompetten en scheidsrechterfluitjes gretig bovengehaald. Echter niet zonder ze tegen een achtergrond van elektronica te plaatsen. Enige zelfrelativering is de heren van Macaco dus ook duidelijk niet vreemd. En dat is slechts één van de troeven van deze cd.
Meer over Macaco
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
