Ze zijn met vijf, ze komen uit Ierland, ze hebben al gespeeld van de VS tot Japan en hun laatste cd is niets minder dan een meesterwerk. Op 'The Kinnitty Sessions' brengt folkgroep Lúnasa in een verschroeiend tempo de ene traditionele of zelfgecomponeerde jig/reel na de andere, waardoor de luisteraar veertig minuten lang geen seconde de tijd krijgt om zich te vervelen.
'The Kinnitty Sessions' is live opgenomen voor een select publiek van vrienden in het Kinnitty-kasteel (Centraal-Ierland). Dat is er evenwel niet aan te horen: in tegenstelling tot wat de locatie laat vermoeden, is de geluidskwaliteit van de cd glanshelder en is alle 'ruis' (applaus, rumoer) zorgvuldig weggeknipt. Lúnasa had dus evengoed een studioplaat kunnen maken, maar toch is zo'n liveregistratie op een ietwat ongewone plaats méér dan een gimmick. 'Live' betekent immers ook: geen overdubs of andere studiotrucjes, en met dat gegeven in het achterhoofd wordt het duidelijk over welk fantastisch muzikaal vakmanschap deze vijf heren beschikken. Zo is de manier waarop Kevin Crawford (fluit) en Cillian Vallely (uilleann pipes) op 'The Dimmers' twee verschillende melodielijnen door elkaar spelen (hierbij ondersteund door viool, contrabas en gitaar) zonder meer indrukwekkend. Op 'Bulgarian Rock' worden de zaken zelfs nog ingewikkelder aangepakt: hier spelen Vallely, Crawford en Sean Smyth maar liefst drie low whistle-partijen (en twee verschillende melodielijnen) door elkaar.
De arrangementen van Lúnasa maken bij een eerste (of oppervlakkige) beluistering een behoorlijk traditionele indruk, maar later wordt het duidelijk dat de groep een zeer eigen geluid heeft. Dit eigene zit echter verborgen in de details. De speelwijze van gitarist Donogh Hennessy is hiervan een voorbeeld: die varieert van begeleidende fingerpicking naar stuwende ritmepartijen. Het energieke nummer 'Punch' wordt helemaal gedragen door Hennessy's akoestische gitaar en daarbij maakt hij gebruik van technieken die al langer ingeburgerd zijn bij rockmuzikanten, zoals power chords (krachtige, kortgespeelde riff-akkoorden). Een tweede detail van formaat is de aanwezigheid van een contrabas in Lúnasa's line up (bespeeld door Trevor Hutchinson). De meeste Ierse folkgroepen doen het zónder contrabas of basgitaar (The Chieftains zijn een bekend voorbeeld), maar Lúnasa toont aan dat het instrument een waardevolle aanvulling kan zijn bij de hoge klankkleur van viool, whistles en fluit: tracks als 'Tie the Bonnet' en 'Stolen Purse' krijgen er een aangenaam dynamisch cachet door.
Hoewel 'The Kinnitty Sessions' geen enkel zwak moment bevat, kunnen er toch enkele hoogtepunten worden uitgelicht. 'The Wounded Hussar' is een prachtige solo-performance van Vallely op de uilleann pipes, die een kleine vier minuten lang het midden houdt tussen melancholie en mysterie. Op 'Trip to Windsor / Punch in the Dark' mag Sean Smyth dan weer voluit gaan op de viool en daarbij bereikt hij een virtuoze speelsnelheid om 'u' tegen te zeggen.
Uitstekende muzikanten, uitstekende arrangementen en uitstekende songkeuze: 'The Kinnitty Sessions' heeft het allemaal. Wie zoekt naar Ierse folk van een hoog niveau, mag in geen geval aarzelen om Lúnasa te leren kennen!
Meer over Lúnasa
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
