Na cd's met Beethovens negende en eerste en zesde symfonie stelt het Minnesota Orchestra en haar dirigent Osmo Vänskä de volgende uitgave voor in wat een integrale opname van Beethovens symfonieën moet worden. Beethovens classicistische tweede en energieke zevende symfonie – Wagner noemde die laatste een "apotheose van de dans" –zijn deze keer aan de beurt.
Zoals andere recente opnames van Beethoven, onder andere die van het London Symphony Orchestra onder leiding van Bernard Haitink, haalt ook deze interpretatie veel inspiratie bij de oude uitvoeringspraktijk, met zijn precisie, heldere textuur en snelle tempi. De pauken klinken wat mat maar zijn duidelijk hoorbaar. Vänskä kan voor een uitzonderlijk dunne textuur zorgen zodat passages van deze twee symfonieën bijna als kamermuziek gaan klinken. Hij verleent elke muzikant dan ook de nodige vrijheid om solistisch naar voren te kunnen komen, zoals wanneer het hoofdthema in het eerste deel van de zevende symfonie door de hobo opnieuw voorgesteld wordt.
Transparantie is heel belangrijk, in deze Beethoven symfonieën zeker ook in de baslijn, die op vele plaatsen helder hoorbaar is en deze muziek stevig ondersteunt. De balans tussen strijkers en blazers, bij Beethoven wel eens een heikel punt, wordt hier goed verzorgd en je krijgt nergens de indruk dat de ene groep de andere domineert of dat de muzikanten zich onnodig moeten inspannen om gehoord te worden.
Vänskä kiest duidelijk voor snellere tempi, zeker in de meer langzame delen die allemaal een vlotte interpretatie krijgen. De introductie tot het eerste deel van de tweede symfonie, een introductie in driekwartsmaat die doorgaans bijzonder traag wordt gespeeld (onderverdeeld in zes tijden) wordt zo snel gespeeld dat enkele passages zelfs een onverwacht virtuoos kantje krijgen. Het scherzo van de zevende symfonie mist dan weer wat energie, of beter: Vänskä steekt een mate van elegantie in deze muziek die andere uitvoeringen, die zich eerder op de impulsiviteit van deze muziek toespitsen, links laten liggen. De finale klinkt dan weer zo plots en agressief als je mag verwachten.
Beethovens symfonieën nummers 2 en 7 passen goed bij elkaar door hun vreugdevolle en exuberante karakter en uit deze integrale opname van het Zweedse label BIS is dit de meest optimistische cd, met een uitvoering die vlot maar kernachtig en transparant klinkt.
Meer over Ludwig van Beethoven
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
