Deze cd is een selectie van drieëntwintig uit de ontelbare schat aan nummers waarin Louis Armstrong samenwerkte met vrouwvolk uit de jazz: Ella Fitzgerald, Bessie Smith, Billie Holliday, maar ook minder bekende namen als Trixie Smith en Alberta Hunter deelden in de loop van zijn lange carrière het podium met hem.
In de meeste nummers horen we Luois Armstrong als zanger, al dan niet met trompetsolo. In sommige, vooral de oudere nummers, horen we hem enkel als instrumentalist aan het werk. Er staat behoorlijk wat blues op deze plaat, waaronder redelijk oud werk zoals 'Countin' the Blues' met Ma Rainey uit 1924. Jammer genoeg is de opnamekwaliteit van deze nummers meestal navenant. Maar de sobere arrangementen, collectieve improvisatie en soms bijzondere instrumentatie - bijvoorbeeld de accordeon in 'St.Louis Blues' met Bessy Smith - maken dat dit toch interessante stukjes muzikale geschiedenis zijn. Veel van deze nummers zijn qua stijl vlak voor of tijdens de geboorte van de jazz uit de blues te situeren. Dat verklaart de grote hoeveelheid klarinetten en banjo's die gehoord kunnen worden op dit album, vaak in collectieve, New Orleans-achtige improvisaties: een nogal rommelig maar niet onprettig potje muziek bij elkaar stoven. De leukste nummers zijn ongetwijfeld diegenen in dialoogvorm, waarin een klein toneeltje wordt opgevoerd waarin de twee zangers elkaar onderbreken en becommentariëren, zoals in 'That's When I'll Come Back to You' met Armstrongs vrouw, Lilliane, een muzikale echtelijke ruzie als het ware. Naast onbekende nummers staan er ook zeer bekende dingen op zoals 'Dream a Little Dream of Me' met Ella Fitzgerald en 'Pennies from Heaven' met Frances Langford en Bing Crosby. Deze recentere werken worden bijna altijd begeleid door big band, met de typische opvallende intermezzo's tussen twee gezongen stukken. Op sommige momenten is de plaat ronduit subliem: wanneer Ella Fitzgerald en Louis Armstrong elkaar beurtelings scattend begeleiden in 'Dream a Little Dream of Me', mogen we gerust van geweldig spreken.
Deze compilatie is vrij geslaagd in die zin dat ze een behoorlijk goede steekproef biedt uit de muzikale ontmoetingen tussen Armstrong en jazzdames. Toch bevat ze niet zo heel veel kwalitatief overdonderende samenwerkingen, wardoor de plaat toch een beetje teleurstelt.
Meer over Louis Armstrong
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
