De naam van pianiste en violiste Lisa Germano mag misschien niet meteen bekend in de oren klinken, die van artiesten als Simple Minds, Eels of David Bowie, met wie ze samenwerkte, doen dat des te meer. Naast haar bloeiende carrière als veelzijdige groepsmuzikant, ontdekte Germano dat ze op haar eentje prima haar mannetje kon staan. Een dikke vijftien jaar musiceren en zeven platen staan anno 2006 op haar cv. Met 'In the Maybe World' roert ze haar ziel op een erg krachtige, intieme manier.
De dromerige en op klassieke muziek gestoelde ballades die de dame voorstelt, bulken van de mystiek. Lisa Germano kruipt binnen in het hoofd van de luisteraar en fluistert lieflijk zwartgallige gedachten in. 'In the Maybe World' is een pure herfstplaat met een hoes die alle kraaiachtigen uit Engeland naast mekaar plaatst en waar het kraken van de takken in het desolate bos prima kan bijgedacht worden. Minimalisme en subtiliteit staan hoog aangeschreven, wat dit plaatje erg broos maakt. Hét centrale element is immers de vuilhese stem van de zangeres, die de ene keer gemoedelijk mompelt, de andere keer in volle overtuiging haar gedachtekronkels uitzingt. Het spreekt overigens voor zich dat piano en viool of cello de verdere smaakmakers zijn – gezien de muzikale achtergrond van Germano –, maar ze werken toch eerder sfeeraanvullend. Een erg doffe productie vlakt bewust alle uitschieters af en maakt de cd tot een dromerig geheel. Het prachtige 'Into Oblivion' dat met een expliciet instrumentaal opbouwend moment uitloopt, vormt dan ook even een uitzondering op deze zangplaat. Met schuifelende ritmen onthult Germano wondermooi haar maatschappelijke twijfels met de onvergetelijke zin "the future in the maybe world", en in de akoestische gitaarsong 'Red Thread' luidt de boodschap alleraardigst: "go to hell / fuck you / I love you". Hoewel zacht en lieflijk, bijt ze dus op tekstueel vlak stevig van zichzelf af. Dood, het einde en het afsluiten van hoofdstukken zijn de meest bezongen thema's. In 'Golden Cities' lijkt Lisa Germano wel wat luchtig te fluiten, maar het nummer gaat in feite over haar gestorven poes ...
Wie houdt van een intiem momentje, is met 'In the Maybe World' zeker goed af. Melancholie, droefheid en moedeloosheid mogen dan een beetje van deze muziek afstralen, toch weet Lisa Germano met haar intens mooie liedjes te boeien en de gevoelige snaar te bespelen.
Meer over Lisa Germano
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
