Hans-Peter Lindstrøm en Thomas Moen Hermansen, a.k.a. Lindstrom & Prince Thomas, komen op de proppen wat in de pers omschreven wordt als futuristische disco. Ze brengen een perfecte synthese van psychedelische ambient, sferische progrock en funky disco. Vergelijkingen met de warme, sferische downbeatdance van hun landgenoten Röyskopp zijn snel gemaakt. Lindstrom & Prince Thomas laten op deze plaat ruimteklanken uit analoge synthesizers botsen met meer ambachtelijke klanken van akoestische gitaar, piano, live ingespeelde bas en percussie. De nummers gaan van slome soundscapes naar kitscherige elektrotracks met een stevige 4/4-beat.
Opener 'Foreløpig Bit' steunt op een stevige, tamelijk trage elektrobeat die bestaat uit een
droge basdrum, afgewisseld met de typische handklap en opgevuld met heldere hi-hatslagen. Een analoge, funky baslijn valt in die snel wordt opgevuld met gorgelend geadem van Darth Vader en flikkerende effecten. Vervolgens wordt het nummer ondergedompeld in een druk, spacey synthloopje. Het nummer wordt laag per laag opgebouwd met Kraftwerkachtige computerblieps, een analoge synthesizer die als bezeten door de arpeggio's vliegt en diepe, overstuurde drone-interferenties.
Het dromerige, illusoire 'Turkish Delight' had zeker niet misstaan op 'Melody A.M.' van Röyksopp: bedwelmende, tintelende synthwolken creëren een laid-back sfeer en een analoge drum verzorgt met een sobere, tweetonige baspartij de lome groove. Het geheel wordt doorspekt wordt met een dalende overstuurde gitaarlijn die uitmondt in een stevige retroriff, zoemende ruimteschepen en synthklanken vol delay die speels wegliepen uit het epische 'Dark Side of the Moon' van Pink Floyd. Wanneer de beat pauseert, komt plots een akoestische piano binnenrollen die fel contrasteert met de phaserachtige pulsen op de achtergrond.
'Horseback' begint met een galopperend paardenritme dat de achtergrond vormt voor rustige akkoorden van de akoestische gitaar. Ijle, vrolijke keyboards en sterk pulserende basgroove geven het geheel een absurd tintje. Gitaarfeedback en –solo die werden weggemoffeld in de echo, nemen de luisteraar mee over verlaten prairies en jagen de zon na.
Lindstrom & Prince Thomas brengen een spannend album uit dat niet vies is om te puren uit een rijk elektroverleden van de jaren zeventig-tachtig en er speels mee om te gaan. Ideaal voer om relaxed onderuit te zakken of om op een underground elektroparty in de Kempische velden om zes uur 's morgens op te leggen.
Meer over Lindstrom & Prins Thomas
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
