Het is een beetje een vreemde bandnaam, 'Lewis & Clarke'. De muzikanten in dit driekoppig gezelschap dragen immers in het geheel niet de naam die men hier zou kunnen verwachten. Lewis & Clarke is een slowcore zijproject van de singer / songwriter Lou Rogai uit Pennsylvania. En hoewel de term 'slowcore' en de titel anders doet verwachten, is deze 'Bare Bones and Branches' een uiterst kalme en temperamentvolle plaat geworden.
Opener 'Western Movie Town' zet er meteen de sfeer in: een akoestische gitaar met enkele zwevende aanslagen werpt een thema op dat zich, na verloop van tijd, openbaart in een harmonieus samenspel van slidegitaar en rhodes piano. Met een voorzichtige lo-fi uitstraling en een harde tekst die hiertegen contrasteert, worden de belangrijkste kenmerken van deze debuutplaat meteen aangehaald. Heerlijk intieme klankkleuren schetsen steevast een aangename kampvuursfeer. Het meeslepende, wervelende spel van gitaar, bas en sobere drums op 'Doc Holiday was a Phony' is zo'n typevoorbeeld van sferische eenvoud dat neigt tot perfectie. Elke noot en elke aanslag zitten netjes op zijn plaats. Dat het merendeel van deze cd is opgenomen in een tuinhuisje vergroot haar intieme karakter. Soms lijkt het wel of Lewis & Clarke vlak naast de luidspreker speelt: de loepzuivere productie van de 'Bare Bones and Branches' verschaft deze plaat een waar luisterplezier.
De vrij afstandelijke stem van Lou Rogai die zich emotieloos door nogal brute teksten worstelt ('Dead and Gore' / 'Somerville') verhoogt toch de schijnbare aaibaarheid van deze cd. Enkele fijne piano- of orgeltoetsen bevestigen de sfeer. Een paar hevigere harmonieuze hoogtepunten als het meer rockgetinte 'No Name Disaster' niet te na gesproken, is 'Bare Bones and Branches' een heerlijk mooie en brave plaat. Enige minpuntje is dat ze dezelfde ziekte lijdt als het merendeel van de lo-fi producten: ze beginnen na een tijdje te vervelen. Tien nummers blijkt net te veel om te blijven boeien. 'You might not like it at all / You don't know how to fall' acapella gezongen als bonusje vervolledigt alles. Er mag dus ook al eens gelachen worden.
Meer over Lewis & Clarke
Verder bij Kwadratuur
Interessante links