Les Banquets Nomades ontstond uit een ontmoeting van violist Guido Schiffer (onder andere Timnaa & Ghalia Benali en Olla Vogala) en ballofonist Moussa Dembélé (onder andere Abdelli, Mamadou Diabate, Zambia Express). Een vaste crew van improvisatie- en worldgroovemusici werd er bijgehaald. In improvisatiesessies groeiden vanuit de verschillende roots van deze muzikanten de composities van het debuutalbum Afora (hetgeen "Dat is onze weg" betekent). Vaak spelen ook gastartiesten uit het Zuiden mee. Het resultaat is een swingend album dat baadt in multiculturaliteit en cross-over.
De muziek van Les Banquets Nomades is opgebouwd rond de composities van Schiffer en de ballofoonpartijen van Dembélé. Zeker deze laatsten vallen op. Dembélé zet met zijn virtuoze spel een vrolijke basis neer waarrond de uitstekende band een krachtige groove bouwt. In 'Bobo' is deze manier van werken duidelijk te horen: het nummer start met een zomerse ballofoonriff die doorheen het hele nummer herhaald wordt. Iets later valt de rest van Les Banquets Nomades in, geleid door een oosters aandoende vioolpartij. Ook in 'Samawara' wordt de basis gevormd door de ballofoon. Op het album is een vrij duidelijke scheiding te merken tussen eerder Afrikaanse nummers, met een prominente ballofoon en teksten in het Boamou, Luzi en Dioula en eerder westerse nummers die meer bij blues en jazz aanleunen en vooral Engelse teksten hebben. Openingstrack 'Na Mwabona wa seka' is een uiterst sfeervol jazznummer met een tekst in het Lenje, een taal uit Zambia. Het nummer ademt een combinatie van weemoed en hoop uit die nog eens geaccentueerd wordt door de zang van Maureen Lupo Lilanda. Op 'Les Banquets Nomades' en 'Step by Step' zingt Lilanda in het Engels. In het indrukwekkende 'Les Banquets Nomades' wordt met de dynamiek gespeeld, regelmatig blijft enkel de contrabas over. De warme stem van Lilanda en het gitaarspel van Filip Wauters maken van 'Les Banquets Nomades' een erg jazzy song. Het gospeltrekjes vertonende 'Step by Step' is minder swingend, maar ook hier is de jazz nooit ver weg. Een kleine bezetting van Wurlitzerpiano, saxofoon en zang creëert een intieme sfeer. Na 'Step by step' volgt '100 balles' dat begint met een groovy riff van bassist Alan Gevaers (Ook actief bij onder andere Arno) en zich uitbreidt tot een zomers dansnummer. Opvallend zijn het ritmische gehijg en de ietwat vreemd aandoende ritmische vocals. Ook 'Southern Groove' is behoorlijk dansbaar. Het nummer wordt gedragen door snelle drums, een pompende baslijn en een zangpartij van Dembélé. Elektronisch geruis en een bluesy leadgitaar vervolledigen 'Southern Groove'.
'Afora' is een sterk staaltje van samenwerking tussen culturen. De verschillende invloeden zijn mooi in evenwicht en het album heeft een zomerse, vrolijke sfeer, waarin de nodige melancholie niet ontbreekt.
Meer over Les Banquets Nomades
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
