Het zat Leng Tch'e de laatste tijd niet echt mee: een hele zwik personeelswijzigingen (vooral mensen die weg gingen) knaagden aan het voortbestaan van Belgiës beste grindcoreband. Des te erger, want met 'The Process of Elimination' en 'Marasmus' had de band kort na elkaar twee geniale splinterbommen afgeleverd die bol stonden van de intelligente grindcore gemixt met een resem andere invloeden. Maar gelukkig kruipt het bloed waar het niet gaan kan, en met een nieuwe slagwerker en frontman staat Leng Tch'e er opnieuw, en hoe!
Beweren dat het viertal volledig terugkeert naar de dagen van de ouderwetse razorgrind is nogal sterk uitgedrukt, aangezien de noise en andere uitstapjes van 'Marasmus' hun stempel hebben nagelaten, maar waar de voorgaande vooral nieuwigheden liet horen, keert de band op 'Hypomanic' toch iets terug naar de razernij van weleer. Subtiliteit zit nog steeds in de nummers, maar een mens moet er iets harder voor graven. Dat maakt dat 'Hypomanic' een beenharde plaat is geworden die het voorgaande materiaal niet verloochent.
De gitaarpartijen van Jan Hallaert zijn verdacht groovy als altijd. Wie daaraan twijfelt, mag altijd uitschieters 'The Stockholm Malevolence Project' of 'Totalitarian' even beluisteren: brute grind gekoppeld aan een haast sexy ondertoon die echter nergens de agressie van het geheel compromitteert. Of wat te denken van de geflipte aanslag die 'Death's Head Cockroach' is? Leng Tch'e heeft al een tijd door dat hersenloos doorblazen niet altijd zo'n goed idee is, en dat maakt hun nummers des te sterker en memorabeler.
Nieuwe brombeer van dienst Serge Kasongo kwijt zich overigens bijzonder goed van zijn taak. Zijn grommen en brullen mogen dan een ietsiepietsie minder diep zijn dan die van vorige zanger Boris, zijn meer blaffende zanglijnen zijn een stuk agressiever en hebben meer een eigen karakter. In het vocale departement krijgt hij trouwens versterking van Mark 'Barney' Greenway (Napalm Death) op 'Totalitarian'. De wisselwerking tussen beide bromberen is zeer sterk.
Voor wie dacht dat er geen verrassingen meer te rapen waren bij dit kwartet: afsluiter 'Perfervid Odyssey' is een waar grindepos waar alle hoeken en kantjes van deze veelzijdige beukband aan bod komen. Bijzonder!
Leng Tch'e laat nog maar eens horen waarom zij een klasseband zijn. Wie anders speelt grindcore op een hoog niveau met toevoeging van talloze andere genres en weet aan het eind van de rit bijzonder sterke platen af te leveren?
Meer over Leng Tch'e
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
