Het Zweeds-Duitse Leaves' Eyes onder leiding van zangeres Liv Kristine en haar man Alexander Krull, hebben met 'Symphonies of the Night' de Noormannen achter zich gelaten en concentreren zich deze keer op sages en legendes waar vrouwen een grote rol spelen. Een risico, want de populariteit van de groep steeg vooral door hun thematiek en aanpak tot dusver. Maar is er dan veel veranderd?
Er zijn alleszins veranderingen in het geheel, want 'Symphonies of the Night' klinkt – zoals de titel doet vermoeden – een stuk symfonischer dan voorheen. Dat wil zeggen dat het aandeel van keyboardpartijen een stuk groter is geworden en de muziek krijgt daardoor een beduidend meer gothic karakter. Dat is gewoon een ander facet van de groep, iets dat ze altijd wel in zich hadden maar nu meer nadrukkelijk op de voorgrond laten treden. De muziek is nog steeds behoorlijk stevig, met fikse, zware gitaarlijnen die vooral versiering krijgen van breedgewaaierde synths en de vrij frêle stem van Liv Kristine. Die combinatie is nog altijd de troef van de band en zoals het hoort, spelen ze dat ten volle uit.
Door de meer melodische en iets zachtere kaart te kiezen (al is dat laatste behoorlijk relatief), wordt het geheel een stuk donkerder. De agressie heeft dus baan geruimd voor een meer duistere tint en dat gaat de groep best goed af. Liefhebbers van het meer bombastische en epische Vikingwerk zullen misschien vijf minuten de wenkbrauwen optrekken vooraleer die ook meegesleurd worden in alweer een uitstekende schijf van dit gezelschap.
Het catchy geheel heeft een paar uiterst succulente songs als daar zijn 'Galswintha' (nog behoorlijk folky), het tragische 'Maid of Lorraine' of het erg stevige titelnummer. Liv Kristine trekt alle registers open en manlief Alexander Krull doet iets meer zijn rauwe strot open dan anders, maar weet deze keer beter waar hij dat kan.
Met 'Symphonies of the Night' verruimt Leaves' Eyes zijn klank en dat is geen slechte zaak. Meer gothic getint dan vroeger, maar nog steeds herkenbaar weet de groep voorzichtig nieuwe paden te bewandelen en gewoon alweer sterke songs te brengen. Wie liefhebber is van bombast, symfonie en vrouwenzang, kan hier dus niet omheen.
