In 1980 begon het Deense duo Tim Stahl en John Guldberg onder de naam Laid Back. Met hits als het elektrofunknummer 'White Horse' en de vrolijke popsongs 'Sunshine Reggae' en 'Bakerman' toonden ze hun naam waardig: stuk voor stuk zijn het gezapige laid-back songs. Hun laatste album 'Happy Dreamer' ligt helemaal in dezelfde lijn. Laid Back kenmerkt zich namelijk door ongecompliceerde "feel good" pop met hier en daar wat elektronica. 'Happy Dreamer' ademt dan ook weer een sfeer uit van levensvreugde. De boodschap is duidelijk: hou van iedereen, leef in vrede en geniet vooral van het leven.
Opener 'People' is typisch voor het album: vanaf de eerste woorden "People around the world" werkt de melodie heel aanstekelijk. Bovendien doet dit nummer heel erg denken aan hun hit 'Bakerman'. Hetzelfde goed-gevoel-sfeertje heeft 'Beautiful Day', waarin Laid Back simpelweg hun geluk over de mooie dag bezingt. Ondanks de bescheiden variatie in de songs, blijft het toch allemaal dezelfde sfeer uitademen. Zo doet 'Universe Lovesong' met zijn boodschap "peace all over the world" wat denken aan Right Said Fred. In 'Groovin' On A Feeling' zingt Laid Back dan weer in onvervalste reggaestijl 'All we need is love'. Andere nummers zijn wat meer up-tempo en worden ondersteund door een beat. Dat geldt bijvoorbeeld voor titelnummer 'Happy Dreamer', dat de beat combineert met een chill-out gitaarpartij en teksten als 'I'm a happy dreamer, I believe in love'. Hoewel Stahl en Guldberg de nummers met veel overtuigingskracht zingen, gebruiken ze hiervoor jammer genoeg wat te veel clichés. 'Whenever You Want Me' bijvoorbeeld is een love song die enkel uit clichés lijkt te bestaan. "Whenever you want me, whenever you need me, I will be there." is nog het minste cliché. Bovendien begint het stemgebruik van het duo na een hele cd ook wel te vervelen. Verschillende nummers gebruiken namelijk hetzelfde schema: met hoge stem zingt Stahl enkele woorden, waarop Guldberg ze spoken word herhaalt met zijn diepe krakende stem. Zelfs wanneer gastvocaliste Nina Forsberg ingeschakeld wordt in het verfrissende nummer 'Once', gebruiken de Denen dezelfde truc: Guldbergs monotone bas wordt hier gecontrasteerd met Forsbergs heldere stem.
Desalniettemin zorgt het duo Stahl en Guldberg voor genoeg afwisseling. Het album bevat zelfs een instrumentaal nummer: 'Slow Friday' komt langzaam op gang en ontwikkelt zich met accordeon en gitaar tot een even laid-back nummer als de rest. Als na het laatste nummer 'Blue Lagoon' de drie kwartier goed gevoel om zijn, ontstaat al vlug het gevoel dat dit allemaal zo geforceerd is. Daar heeft Laid Back echter al een antwoord op gegeven in het nummer 'Whenever You Want Me': "Some say it sounds a little phony. I don't care, this is just the way I feel."
Meer over Laid Back
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
