Nieuw werk van krautrockicoon Kreidler is toch altijd wat om naar uit te kijken. De vier Berlijners hebben immers niet enkel al twintig jaar een patent op duistere, intrigerende elektronisch-akoestische spinsels, maar combineren ook een smakelijke toegankelijkheid aan een grote klanktechnische complexiteit. Die trend wordt op tiende studioplaat ‘ABC’ zeker voortgezet. Ditmaal heeft de experimenteerdrift van het kwartet hen geleid naar de stad Tbilisi (Georgia) en de samenwerking met een lokaal koor. Die verrijken op hun beurt de werkwijze om repetitieve, instrumentale jams te verknippen en in elkaar te kleven tot indrukwekkende, hypnotiserende digitale tracks.
De evolutie van verhakte en vervormde gitaarverzinsels tot ritmische songs vol dominante loops en drumpatronen, zet zich op dit album voort. Enkel opener ‘Nino’ pulkt hier nog stevig aan de snaren. Hardnekkig, strak trommelwerk bepaalt de vorm van de zes tracks op dit album. In het geval van een droog, duister ‘Modul’, vol handklappercussie en zwarte mechanische pulsen, staan de diverse ritmeaspecten zelfs in voor een totale, fatalistische uitstraling. Dat terwijl ‘Ceramic’ met zijn punctuele aanslagen een stukje heerlijke dub is, waarbij de bassen gefragmenteerd worden tot wat mysterieus gebonk en echo’s en subtiele verheven tonen de track spaarzaam inkleuren.
Andere keren voorziet Kreidler zijn songs van wat breder uitwaaiende, elektronisch gemanipuleerde melodieën die het eerder suggestieve aspect van de twee bovenstaande tracks aanvullen. Een constante blijft echter een grote hoeveelheid subtiele, ongrijpbare klanken en effecten die keer op keer smeken om ontdekt te worden, de tonen van korte, open koorklinkers op de eerste plaats. Afsluiter ‘Tornado’ lijkt met al die extra’s zelfs geïnspireerd te zijn op de besturingsconsole van een ruimtestation. Of dat nog niet volstaat, geeft het viertal elke track naast zijn dominante patroon ook een subtiele evolutie en transformatie mee, die niet enkel het psychedelische effect verhoogt, maar ook het ontzag voor ‘ABC’ enkel maar ten goede komt.
‘ABC’ is zes keer op rij genieten van een democratische inventiviteit van vier klassemuzikanten. Enkele foto’s op de achterkant van dit album tonen aan dat instrumenten als drumstel, gitaar en synthesizer effectief centraal staan in het ontwerpen van deze geluidsconstructies. Maar de manipulatie en elektronische bewerking nadien blijkt zeker even belangrijk. Wat een mooi nieuw hoofdstuk van een band die al een boel toffe verhalen bij elkaar wist te schrijven!
