Als de muziek van Kptmichigan (Michael Becket) een auditieve spiegel is van wat er zich binnen de mens zelf afspeelt, dan moet Becker een aardig ironisch man zijn. Het valt immers op hoe vaak hij de suggestie van een song opbrengt, maar die nooit echt laat doorkomen. Liever dan in een traditioneel nummer terecht te komen, smoort hij de kiem ervan in een bad van gitaarnoise en wilde elektronica. Het wordt er alleen maar harder op wanneer de brutaal doorkliefde muziek dan nog eens lekker knullig klinkt ook: poppy akoestische gitaren, vervormde stemmetjes, amateuristische electro-surf of een hoempa-achtig kermisbeatje. Het overstuurde geweld dat hij er op laat inhakken is echter niet gratuit. Door het geraas en de chaos heen zijn ritmische patronen waarneembaar, als een steeds veranderend reliƫf op de geluidsmuur.
In andere nummers houdt Becket het dan weer helemaal abstract, maar zorgt hij er wel voor dat de sound verschilt van track tot track. Waar bij de ene lagen elektronica met elk een eigen puls of ritme gestapeld worden, bestaat de andere volledig uit noise van overstuurde gitaren en saxen, waardoor het onderscheid tussen beide instrumenten haast verdwijnt. Iets fijner klinkt 'Evry Now and Then' met zwoeler en dieper geschuifel en geknetter, of 'Mount Michigan' waarin de verschillende drones (weer met elk een eigen ritmische golving) samen een akkoord opbouwen. Het geluid wordt hier eerder een fysische gewaarwording dan louter muziek.
Wat op deze cd wat stoort, is het na een tijdje heel doorzichtige truckje om op kneuterig muziekmateriaal feedbackend en zoemend geweld los te laten, ook al zijn de klankmuren uitgewerkt. Een track die hieraan echter moeiteloos ontsnapt is 'The Summer Sessions'. De vage gewone geluiden en het quasi melodisch gezoem en geronk dat er door zweeft, worden brutaal een stukken gereten door binnenvallende noise die later plaats ruimt voor folkachtig gitaargetokkelen een plopperend afterbeatje. De gitaar krijgt later een keyboardklankje als schaduw, dat vaag de melodische lijn volgt, maar altijd net iets te laat. Het slijp- of treingeluid dat er door komt priemen is, in tegenstelling tot op andere plaatsen op deze cd, niet vernietigend. En dat geeft net iets meer ruimte.
Meer over Kptmichigan
Verder bij Kwadratuur
Interessante links