Geniale hiphopgek Kool Keith bracht de laatste tien jaar zoveel plaatjes uit dat hij ondertussen zelf de tel is kwijtgeraakt. Op deze dubbelaar worden veertig tracks aan mekaar gemixt die helaas geen volledig beeld geven van Keith's carrière.
'Kool' Keith Thornton maakte zijn debuut bij de Ultra Magnetic MC's, volgens velen nog steeds de beste hiphopgroep aller tijden. Thornton is bekend bij het grote publiek via monsterhits van The Prodigy waarop zijn stem in gesamplede versie is te horen (" I take a break to another dimension, pay close attention" en "Smack my bitch up like a pimp"). Na de split van de Ultra Magnetic MC's raakte Keith in een depressie terecht en verzeilde in een psychiatrische kliniek, waar hij inspiratie opdeed voor zijn succesplaat 'Dr. Octagonecologyst' onder zijn alias Dr. Octagon. De elpee werd opgepikt door de mainstreampers en Keith werd een cultfiguur. Hij weigerde echter te zwichten voor het grote geld en was daarom genoodzaakt om meerdere platen per jaar uit te brengen om van zijn muziek te kunnen leven. De teller staat op dit moment op vierentwintig albums en een kleine zeventig singles en dan worden de honderden collaboraties met andere artiesten zoals Ice-T er voor het gemak niet bijgeteld. Opmerkelijk is dat vooral eind jaren negentig het niveau van 's mans teksten consistent hoog bleef, ondanks het tempo waaraan zijn platen verschenen. Kool Keith's rhymes uit die periode zijn nog steeds ongeëvenaard: absurde raps over ziekelijke seksfantasieën, gekanker op commerciële r'n'b, nog meer seks en hiphopgeschiedenisles zijn de vaste ingrediënten van een Kool Keith-track. Hij wordt niet onterecht gezien als de bastaardzoon van het al even gestoorde Funkadelic-brein George Clinton, vooral vanwege Thorntons koppige voorkeur voor eerder monotone funkritmes die de ideale achtergrond vormen voor zijn absurd gerap. Dj Junkaz Lou, voorlopig nog een nobele onbekende, mixt op deze compilatie veertig Kool Keith-nummers aan mekaar met hier en daar ondersteuning van Dirty Dezers synthesizer. De gigantische output van Keith op twee schijfjes zetten is sowieso een onmogelijke opgave, dus werd er gekozen om alle tracks die binnen het 'space-thema' passen, en dat zijn er nogal wat, hier de revue te laten passeren. Mensen die zich niet blauw willen betalen aan een stapel vinyl halen hiermee een nuttig verzamelwerk in huis dat slechts een beperkt beeld geeft van de Keith-waanzin. De kenners zullen zich dan weer blauw ergeren aan het ontbreken van hun persoonlijke favorieten of de afwijkende versies van KK-klassiekers zoals 'Poppa Large' en 'Industry is Wack'. Door alle nummers een spacey synthesizertintje te willen geven begint het geheel al snel als een eenvormige brij te klinken die onmogelijk in één luistersessie valt uit te zitten. Een gemiste kans.
Kool Keith is een hiphopgenie. Dit verzamelalbum biedt een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre waar slechts bij momenten sporen van zijn genialiteit in doorschemeren. Ideaal voer voor wie wil kennismaken met deze legende.
Meer over Kool Keith
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
