Ook bij minder bedeelden kan het lot soms erg gunstig uitvallen. Zoiets gebeurde immers bij de heren van Konono No 1. Zo'n dertig jaar geleden werden Mawangu Mingiedi en enkele kompanen opgemerkt in de straten van Kinshasa omwille van hun zelfgemaakte, elektronisch versterkte likembes of duimpiano's. Vooral het eindeloos rondwentelende en hoog ritmische spel in combinatie met haast bedwelmende cirkelgezangen heeft ervoor gezorgd dat dit inmiddels uitgegroeide combo wereldwijd veel lof geoogst heeft. Een waar percussief spektakel zorgt immers voor een sterk trancematig effect, dat zelfs door artiesten als Björk (waarmee een mini-tournee werd afgerond) niet onopgemerkt bleef. Afgelopen zomer mochten vele toeschouwers op Belgische bodem getuige zijn van dit extatische schouwspel. Naast het befaamde Sfinks wereldfestival werd ook het bijna uitgebrande Couleur Café in Brussel aangedaan, waarvan deze cd een complete weergave geeft.
Op het eerste gehoor mag de muziek van Konono No 1 misschien wat eenduidig lijken, het schouwspel dat deze Zaïrezen brengen blijkt echter adembenemend. In een duizelingwekkende vaart gaat het tokkelende spel van de duimpiano's - die klinken als een soort xylofoon – de hoogte in en wordt aangevuurd door snelle handtrommels en fluitjes. Zoals blijkt uit deze plaat is Konono No 1 (ondanks een erg sterk en veelgeprezen debuut) voornamelijk een band om live aan het werk te zien, iets wat hen ondermeer de BBC Award categorie 'World Music' opleverde en al eens durft te zorgen voor een uitzinnig en spastisch bewegende massa. Wie hier ooit deel van uitmaakte, zal met plezier de energieke versies van 'Kule Kule' of 'Mama Liza' (beiden uit het debuut 'Congotronics') op deze plaat smaken. Een klein uur raast de trein van dit gezelschap door, waarbij tracks in elkaar overvloeien en van echt afgebakende songs niet altijd sprake is. Buiten het uitbundig jouwende publiek, dat op regelmatige ogenblikken zijn tevredenheid uit, vallen enkele opmerkelijke momenten te noteren wanneer de band werkelijk de hoogte in schiet.
Zet deze plaat in stilte op de achtergrond op en je wordt gek. Als de cd echter gebruikt wordt om – tegen een stevig volume – een meegemaakt concert van deze fantastische band in de herinnering op te roepen, is 'Live at Couleur Café' een heuse parel. Mogelijke vergelijkingen met krautrock of proto-technomuziek zijn misschien wat hoog gegrepen, maar een groot enthousiasme is hier toch op zijn plaats.
Meer over Konono No 1
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
