Het moest er eens van komen dat het hyperproductieve duo van Kommil Foo weer met een “best of” op de proppen kwam. In 2003, vlak voor hun allerbeste stukken ‘Spaak’ en ‘Wolf’, maakten Raf en Mich Walschaerts reeds de cd ‘Het beste live’. Zeven jaar later is het alweer van dat. Dat lijkt snel, maar de broers hebben ervoor gezorgd dat op ‘Kommil Foo De Luxe’ vooral andere nummers prijken. Uiteraard ontbreken de allergrootste klassiekers niet, zoals het briljante ‘Madrid’, de prachtige afsluiter ‘Zuster’ of het stevig swingende ‘Het beest is baas’, maar verder zijn beide albums volledig verschillend. De Walschaerts hebben overigens gezocht naar een nieuwe formule en kwamen op die manier bij Gwen Cresens terecht. Die man speelt bandoneon en accordeon in ware Astor Piazzolla-stijl, en is daarnaast een subliem arrengeur. Voor de gelegenheid herwerkte hij een twintigtal Kommil Foo-nummers voor zijn Orquesta Tanguedia, wat (zoals de naam doet vermoeden) een stevige scheut tango oplevert.
Vooral live valt de technische bagage van de muzikanten van het Orquesta Tanguedia ongelofelijk op. Op de live cd-opname blijven hun soli redelijk binnen de perken. Zo hoort het ook, want deze registratie draait vooral om de teksten en om de sfeer van de nummers, meer dan om virtuoze perikelen die sowieso meer impact hebben in een of ander broeierig cultuurcentrum. De heerlijke Zuid-Amerikaanse sfeer past de Vlaamse Kommil Foo-nummers overigens perfect. Het effect is aanvankelijk ietwat bevreemdend, maar al snel went de luisteraar aan het nieuwe geluid en het is eigenlijk een verademing om het zo gekende repertoire eens anders uitgevoerd te horen. ‘Dit kan jij niet zijn’ klinkt weemoediger dan ooit, ‘Jef’ wordt vol overtuiging gebracht en ‘Madrid’ was allicht nooit beter uitgevoerd. De broers Walschaerts intoneren over het algemeen zeer goed, maar op deze opname klinken ze technisch foutloos. Of er al dan niet gecorrigeerd werd in de studio is niet duidelijk, maar mocht dit niet het geval zijn, dan is deze prestatie niet minnetjes. Indien wel, dan zij het maar zo...
Voor de spitsvondige improvisaties en de onverwachte situatiehumor gaat men beter naar een show van Kommil Foo, maar wie hun melancholische liedjes (het begin van ‘Mijn gezelschap’, zo teder!) in de huiskamer wil koesteren, kan met ‘Kommil Foo De Luxe’ alvast een innige band opbouwen. Geen onmisbare plaat voor de fans of de leken, maar eentje waar iedereen zonder de minste twijfel zijn plezier aan zal beleven.
Meer over Kommil Foo & Orquesta Tanguedia
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
