"Tijd om de mouwen op te stropen en eventjes orde op zaken te stellen", dat betekent de titel van de nieuwe plaat van de Duitse industrialhelden KMFDM (afkorting van 'kein Mitleid für die Mehrheit'). Na twintig jaar weten de heren inderdaad nog snedig uit de hoek te komen en met veel herrie aanklachten tegen het Amerikaanse regime, Westers kapitalisme of godsdienstterrorisme te declareren. Een bloedige comic tekening op de hoes zet de muzikale agressie van deze band nog even wat kracht bij en kondigt alvast een mooi nieuw wapenfeit aan.
Hoewel dit vijftal zich inmiddels een vaste stek in Seattle heeft toegeëigend, ademt 'Hau Ruck' als het ware een Duitse, postindustriële sfeer uit. Dat heeft niet enkel te maken met de metaalachtig vervormde titel(track) of een traag nummer als 'Auf Wiederseh'n' dat in deze taal verwoord is, maar ook met dat typische KMFDM-geluid waarmee de groep destijds aan de wieg stond van de bloeiende industrial en electronic body musicscène. Loodzware, stampende beats, kort afgeblokte, felle gitaren en gierende samples zorgen voor een militaristische cadans die de ijzige slogans en de tierende stem van zanger Sascha Konietzko de nodige kracht bijzet. Drumwerk dat het tempo dankzij een dubbele baspedaal soms tweemaal versnelt, zorgt voor enkele hard rommelende en luidruchtige momenten. Resultaat is een bits en overweldigend geluid dat een mooie, dansbare combinatie vormt tussen stevige gitaarrock en elektronica maar duidelijk ook wortelt in de punkgedachten van deze groep. Hoewel dit typerende industrialgeweld niet altijd even vernieuwend uit de hoek komt, zijn platen van deze band aangenaam en afwisselend dankzij de inbreng van tal van gastmuzikanten. Dat is bij 'Hau Ruck' niet zo. De groep heeft het heft volledig in eigen handen gehouden, maar wisselt zwaar dreunende nummers met trager slepende songs af. In deze laatste neemt de bevallige Lucia Cifarelli het vocale heft in handen, wat ondermeer een sierlijk 'Real Thing' mooi vorm geeft. Helaas valt in deze bijdragen ook het verouderde geluid van KMFDM op. Nogal voorspelbaar gitaarwerk en een mooi afgebakend ritme dat ook niet geheel vernieuwt, schuift de liedjes van Lucia rechtstreeks richting vrouwenrockmuziek van Curve, Garbage of zelfs het stevige werk van The Cranberries. Dankzij deze enkele kalmere momenten komen snijdende doordravers als 'Free your Hate' of 'Every Day's a Good Day' wel beter in de verf te staan. De frisse inbreng van elektronisch vervormde stemmen, wegdraaiende gitaarpartijen en subtiele samples maakt deze tracks des te overweldigender. Verder tonen kracht en woede van de "Fight the Power"-slogans die 'New American Century' opfleuren aan dat Sascha geen poesje is om zonder handschoenen aan te pakken. "Terror at gunpoint / Torture at large" spreekt in het openingsnummer dan ook boekdelen.
Zo lang maatschappelijke aanklachten luidruchtig kunnen en mogen verkondigd worden, zullen punk- / industrialbands als KMFDM hun boodschap graag van de daken schreeuwen. Op 'Hau Ruck' gebeurt dit in elk geval op een stevig gebalde wijze, wat regelmatig ook tot enkele hoogtepunten leidt. Helaas geraakt het muzikale emmertje van dit genre stilaan wat uitgeput, wat op dit schijfje zeker uit de rustigere nummers blijkt. Dat neemt gelukkig niet weg dat zowel de plaat als de band zeker mogen gehoord worden.
Meer over KMFDM
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
