'Meer van hetzelfde en toch weer anders'. Zo zou men dit album van KK Null oneerbiedig in één zin kunnen samenvatten. Met een oeuvre dat de honderd titels overstijgt (nevenprojecten en samenwerkingen meegerekend) heeft KK Null natuurlijk al lang zijn reputatie opgebouwd. De aandachtige opvolgers van experimentele muziek weten dan ook wat ze ondertussen van deze man solo mogen verwachten. 'Oxygen Flash' is bijgevolg een typisch album geworden waarop KK Null zijn langlopend onderzoek naar wat experimentele elektronica voor hem kan betekenen, verderzet.
Vanaf de eerste seconde stuiteren ruis en bliepende, sissende klanken wild in het rond. Het is als luisteraar onmiddellijk wennen aan het extreme klankenpallet en zoeken en vastklampen aan weerkerende patronen. Nadat men is bekomen van het eerste schrikeffect, is het verademen bij ietwat meer beredeneerde loops, maar rustig wordt het nooit. De hevig gedigitaliseerde muziek ademt quasi-constant een jachtige, haast koortsige sfeer uit. KK Null werkt daarbij aan hoog tempo ideeën uit waarbij verschillende klanken in sputterende loops enige tijd samenlopen en na een tijdje wegebben ten koste van nieuwe loops. De uitgesproken ritmische structuren, evenwel zonder percussieve klanken, laat Null regelmatig opboksen tegen vlagen noise, grommende ondertonen of verzengende ruisgolven die al eens de overhand durven nemen. Zo vervelt de muziek vrij continu en - ondanks de sci-fi-achtige sfeer - nogal organisch. Dat komt doordat KK Null zijn klankenbank goed beheerst en zich goed bewust is van het effect dat een nieuw geluid dat aan de borrelende mix wordt toegevoegd, zal veroorzaken. Alle negen tracks zijn ruwweg ontsproten volgens hetzelfde procedé en bezitten bijgevolg geen specifieke titel. Enkel de laatste track springt wat uit de band doordat het gebruikelijke gesis hier zowaar trompetklanken begeleidt die zwaar door een distortionmolen lijken te zijn gehaald.
Zoals bij het meeste van KK Nulls werk is 'Oxygen Flash' geen album geworden dat zich leent tot achtergrondmuziek, maar de volle aandacht vraagt. Doordat de muziek vrijwel constant volgeladen is en weinig of geen momenten van verpozing biedt, is het verre van een hapklare brok. Het is dan ook aangeraden het ofwel in stukjes te verorberen ofwel uitgeslapen aan een volledige luisterbeurt te beginnen. De aanhouder wordt immers beloond.
Meer over KK Null
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
