Het Finse Kiuas heeft al een serieuze weg afgelegd: waar de band helemaal in het begin nog kon worden afgedaan als een zoveelste doorslag van Children of Bodom (met cleane zang weliswaar), dan bewezen ze op 'The Spirit of Ukko' uit heel ander hout gesneden te zijn. De flitsende gitaarduels waren gebleven, maar tekstueel zochten de heren hun heil in aloude tradities en folk, zij het verpakt in snedige metalsongs en niet volgens de folkmetalformule.
Ondertussen is er alweer tekstueel wat veranderd en deze keer zoekt Kiuas het meer in een realistischer en hedendaagser setting. Voor het overige is er echter weinig veranderd: het gitaarwerk is eens te meer vrolijk uptempo, met oog voor zwierige solo's en potig drumwerk, en boven dat alles opnieuw die semi-hese zang die de band al van het begin kenmerkt. De band opent alweer met een fikse beuker, die deze keer de wat flauwe titel 'Kiuassault' meekreeg.
Daarna is het echter meer van datzelfde, en het ziet er naar uit dat Kiuas de trukendoos wat heeft uitgeput. Het is zeker niet slecht, maar elke song lijkt na een tijd op een doorslagje van eerder werk en de formule begint oud te worden. Toegegeven, het gitaarwerk is opnieuw snedig en zoals het de meeste Finse bands typeert, is de muziek van een vrij hoog niveau. Alleen: het doet op emotioneel vlak zo weinig. Dit is alvast niet het meest geïnspireerde werk van de heren, en dat is jammer.
'Lustdriven' is een aardige toevoeging aan de discografie van Kiuas, maar veel meer dan dat ook niet. Het begint er steeds meer op te lijken dat deze band zijn hoogtepunt kende met 'The Spirit of Ukko' en daarna iets te doorzichtig verder gaat op dat succes. Op zich niets mis mee, maar deze keer schiet het songmateriaal te weinig met scherp en is de plaat haast op automatische piloot afgewerkt.
Meer over Kiuas
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
