Experimentele tot poppy folk, dromerige sferen en gevoelige ballades zijn enkele mogelijke omschrijvingen voor de dertien songs die deze cd telt. Ook zijn er psychedelische invloeden en worden samples en loops subtiel gebruikt waar nodig. Eigenlijk is dit album een soort 'best of' van de vele albums die King Creosote (ofte Kenny Gordon) op zijn PC brandde. De songs hebben zeer uiteenlopende sferen: van prettig gestoord tot romantisch. Nu eens doen ze aan de Beatles denken, dan weer aan Pink Floyd.
King Creosote zingt poëtische teksten met een licht Schots accent, vooral door akoestische gitaar begeleid. Meestal klinkt dat vrolijk maar 'Space' klinkt bijvoorbeeld weemoedig. Slagwerk of beats zijn vrij zeldzaam op deze plaat. Synthesizers dienen als achtergrond, als ze gebruikt worden. De meeste muziek werd ingespeeld door King Creosote zelf; de andere muzikanten worden niet vermeld. (Buiten Pip Dylan die 'Lavender Moon' schreef.) Dit is singer-songwritervakmanschap, zeker, maar met een andere aanpak. Geen retro-gedoe en geen futurisme, maar een hypnotische balans tussen soms haast verstopte geluiden, akoestische instrumenten en poëzie. Folkedelica dook ergens op als omschrijving en past misschien wel voor een deel. De instrumentale intro 'Lonepigeon's Wineglass Finale' is een harmonische constructie van snerpende gesamplede geluiden. Bevreemdend mooi nummer. 'Spokes' zou door Leonard Cohen geschreven, gezongen en getokkeld kunnen zijn. Frappant hoe King Creosote diens frasering weet te lenen. Turps' is een echte meezinger (met als deel van het refrein:"With cut off ear / You won't let Vincent Van Gogh near.") Als daar geen hit in zit? 'Harper's Moon' is een mantra. "You've got to rise above the gutter you are inside" is dan ook het enige advies dat gegeven wordt.
King Creosote heeft met 'Beth And Kenny's Musacal Boat Rides' een album uitgebracht dat vele luisterbeurten kan en moet doorstaan. Met mooie songs, humor en emotie zonder ergens een spoortje van muzikale opschepperij na te laten. 'Kenny And Beth's Musacal Boat Rides' is modern zonder pogingen om 'hip' en 'in' te klinken. Deze muziek is anarchistisch qua instrumentatie en stijl, met een duidelijk eigen handelsmerk. En zeer subtiel gemixte plaat. Om het af te ronden: een pareltje.
Meer over King Creosote
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
