Als de Amerikaanse muzikale duivel-doet-al King Britt zijn schouders onder een project zet, kan je er vanop aan dat het resultaat een opmerkelijke release zal zijn. Britt, die zijn carrière begin jaren '90 in een stroomversnelling bracht als dj van de jazzy hiphopformatie Digable Planets, deed over de jaren remixwerk voor onder meer Macy Gray, Tori Amos en Femi Kuti, verbaasde vriend en vijand meerdere malen met zijn kwaliteitsvol broken beat- en deep-housewerk (als Scuba) en startte in zijn geboortestad Philadelphia het gerespecteerde Sylk130-collectief op om hommage te brengen aan zijn favoriete '70's- en 80's-artiesten. Alsof dat nog niet voldoende was richtte hij bovendien zijn eigen alternatieve multi-mediabedrijf 'FiveSixMedia' op en bracht hij door tal van samenwerkingen relatief onbekend talent als Oba Funke, Yesterday's New Quintet en Ivana Sintilli onder de aandacht.
Het zal dus wel geen toeval zijn dat Ropeadope Records een dik jaar geleden juist bij King Britt ging aankloppen om het in 1969 opgenomen gospelalbum van Sister Gertrude Morgan nieuw leven in te blazen. Zuster Morgan was een legendarisch figuur in het na-oorlogse New-Orleans, die op de straathoeken het leed van de arme (zwarte) bevolking trachtte te verzachten met haar inspirerende gezangen en schilderkunst. Haar kleurrijke 'folk-art' is vandaag terug te vinden in de meest prestigieuze museums, maar toch was het vooral haar in Preservation Hall - de bakermat van de jazz - opgenomen gospelalbum dat haar in de jaren '60 een cultstatus bezorgde. De plaat is vandaag de dag evenwel zo goed als onvindbaar, hetgeen voor Ropeadope Records voldoende reden was om de oorspronkelijke bandopnames vanonder het stof te halen. King Britt verzamelde daarop in geen tijd een groep getalenteerde muzikanten rond zich om Zuster Gertrude bijna een halve eeuw na datum alsnog van een 'backing band' te voorzien.
Het resultaat klinkt verrassend organisch, alsof het altijd zo bedoeld was. Morgan's traditionele hymnes, oorspronkelijk enkel van een ritmische basis voorzien door middel van een opzwepende tamboerijn, bevatten hoorbaar de kiemen van wat later blues, funk, soul en uiteindelijk hiphop zou worden en dat is ook Britt niet ontgaan. Negen nummers lang voorziet hij Zuster Gertrude van zulk een zweterig zware beats, moddervette baslijnen, rootsy gitaren en opzwepende harmonicatoetsen, zodat het zelfs voor de meest doorwinterde ketter bijna onmogelijk wordt ongevoelig te blijven voor haar universele boodschap. King Britt en zijn muzikanten zijn bij momenten ronduit briljant in het aanvoelen van bepaalde nuanceverschillen in het stemtimbre van de zuster, zozeer dat men als luisteraar het gevoel krijgt dat iedereen bij de opname gewoon in één kamer stond te jammen, Zuster Gertrude Morgan incluis. Tracks als 'Let's Make a Record', 'Power' en 'New World in My View' nestelen zich daardoor bijna onmiddellijk in de ziel om er vervolgens nooit meer uit te komen. Denk hierbij gerust aan Moby, maar dan met zoveel 'soul' dat zelfs James Brown er het loodje zou bij leggen.
'King Britt presents Sister Gertrude Morgan' is een eerder zeldzaam voorbeeld van haast perfecte muzikale symbiose van oud en nieuw, van technologie en spiritualiteit. Ofwel vindt men dit soort muziek het einde, ofwel niet, zo eenvoudig is het. Rauw, zwart, ongecompliceerd en toch verrassend fris, meer hoeft het vaak niet te zijn. Rodeadope Records heeft hiermee alvast een dijk van een plaat in handen. Laat ons hopen dat het schijfje ook de media-aandacht krijgt die het verdient. Halleluia!
Meer over King Britt
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
