Joyce en Dori Caymmi voorstellen zou in Brazilië schaamtelijk zijn. Met 25 albums op haar palmares, schrijft Joyce al bijna 40 jaar niet alleen mee aan de Braziliaanse muziekgeschiedenis, maar provoceerde ze als feministe voldoende om ook een plaatsje in de socio-politieke geschiedenis te verdienen. Bossa-nova grootheden als Gal Costa, Gilberto Gil en Astrud Gilberto zongen al verschillende van haar gevierde composities en Antonio Carlos Jobim noemde haar "one of the greatest singers of all time". Ook Dori Caymmi is geen onbekende. Als zoon van Bossa-Nova legende Dori Caymmi senior werd hij vooral bekend als componist van arrangementen voor o.a. Quincy Jones, Sara Vaughan en Antonio Carlos Jobim. Rio Bahia is het kroonwerk op een jarenlange vriendschap, een hulde die ze beide willen brengen aan de culturele hoofdsteden van Brazilië: Rio de Janeiro en Bahia, de Braziliaanse naam voor Salvador.
Warme zonnestralen schallen uit de boxen bij het openingsnummer 'Mercador de Siri'. Vrolijke gitaartokkels, een gezwind en subtiel ondersteunend afoxe-ritme (typisch voor Bahia) en dan de stem van Joyce, die met een vriendelijke zachtheid als een zomerse bries over de muziek walst. 'Rio-Bahia' en 'Flor da Bahia' doen bij momenten aan Paolo Conté denken: hier heeft de gitaar een meer ritmisch-ondersteunende rol, terwijl de jazz-pianist Kenny Werner de muzikale plak zwaait. Dori Cammyi zorgt met een doorrookte, warme stem voor een ideale tegenpool voor de glasheldere en lieve stem van Joyce. Even ritmisch als deze eerste nummers is de rust in 'Fora de Hora. Op de melancholische en slepende melodie met zeemzoetige strijkers op de achtergrond, dobbert de stem van Joyce als een bootje op een kalme zee. Doorheen het album nemen Joyce en Dori de luisteraar instructief mee door een rist Braziliaanse ritmes en muziekstijlen, waardoor de nummers nooit beginnen te vervelen of op elkaar beginnen te lijken. Na het Engelstalig gezongen en up-tempo ritmische 'The Colours of Joy', met Afrikaanse invloeden, is het zo bijvoorbeeld weer al stroperige copacobana wat de klok slaat in 'E Era Copacobana'. In het handige cd-boekje licht Joyce trouwens kort de muzikale achtergrond en schrijvers van elk van de nummers toe. Na de ontroerende nummers 'Saudade da Bahia', eertijds geschreven door Dori Caymmi Senior, en 'Saudade do Rio', sluit het album symbolisch af met een echte bossa-nova klassieker, 'Pra Que Chorar', waarom zouden we wenen?
Dat laatste is meteen het gevoel dat door het hele album weerklinkt: zelfzeker en met een zekere onverschilligheid genieten van het leven, met trots terugblikkend op een fantastisch muzikaal verleden. Dat daarbij niet alleen op het verleden van de Braziliaanse muziek, maar ook op dat van Joyce en Dori Caymmi wordt teruggekeken, maakt het er alleen mooier op. Alle muziek op dit album is van een schitterende kwaliteit en een uitmuntende creativiteit. Een stevige garantie op een streepje zomer op elk moment van het jaar.
Meer over Joyce with Dori Caymmi
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
