In 'Public Jazz Lounge' brengt de Duitse trompettist Joo Kraus een reeks covers van jazz- en popnummers. Gesteund door de SWR Big Band wordt het een stijlvolle mix van zwoele jazz en hip hop elementen. Er wordt veel aandacht besteed aan de loungesfeer die dan ook erg overtuigend is. Helaas vergeet Kraus daardoor wel eens om ook nog iets boeiend tevoorschijn te toveren.
De big band blijft meestal op de achtergrond met begeleidende motiefjes. Wanneer ze toch meer naar de voorgrond komen, ontbreekt ofwel de nodige variatie ofwel de nodige kracht om op te vallen in de soms iets te ontspannen sfeer. Zo is de fluitsolo in 'Fast Forward' veel te braaf en de trompetten kennen in hetzelfde nummer te weinig verschillende noten. Op die manier wordt af en toe te veel opgeofferd aan de sfeer. Ook 'Leaves' heeft daar last van met te zagerig gezang en eindeloze herhalingen op het eind.
Voor wie zich kan vinden in de rustige, ontspannen sfeer zonder eventuele scherpe randjes die van de big band hadden kunnen komen, hoeft dat echter helemaal geen probleem te zijn. Bovendien zijn er nog enkele fantastische trompetsolo's terug te vinden. De kunstjes die Kraus' trompet laat horen in 'Back to the Basics' zijn sterk en swingend. In 'Venus as a Boy' mogen subtiele trompetten een nachtclubatmosfeer oproepen. Enkele hese raps doen de rest. 'Gib' mir die Nacht' moet het zonder die atmosfeer doen maar de raps van Kraus mogen er zeker zijn. 'Red Clay' is een ander voorbeeld van de mooie combinatie tussen een zwoele stem en ingehouden koperblazers.
Echt nieuwe dingen zijn er niet te ontdekken op 'Public Jazz Lounge'. Toch weet Kraus een eigen stempel op zijn werk te drukken. Of hij ook het juiste evenwicht heeft gevonden tussen interessante actie en aangename ontspanning moet de luisteraar voor zichzelf uitmaken.
Meer over Joo Kraus
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
