Veel jazzliefhebbers zijn het er over eens dat gitarist John Scofield niets meer te bewijzen heeft. Hij speelde samen met een hele resem grootheden binnen het genre en geldt als een van de grote beschermengelen van de tegenwoordig fel gesmaakte funkjazz. Via Enja, Blue Note, Verve en ECM kwam hij vrij recent bij EmArcy Records uit, waarvoor hij inmiddels een aantal goede albums maakte. 'A Moment's Peace' laat een gitarist horen die rust zoekt en die meteen ook vindt. Het is een vreedzaam kabbelende plaat geworden die uitsluitend de liefhebbers van zoete jazzstereotiepen zal kunnen bekoren.
Zwaardere nummers zoals de klassieker 'The Low Road', een compositie met een ruwe gitaarintro die 'This meets That' uit 2007 heftig opende, blijven deze keer integraal achterwege. In de plaats kiest Scofield voor dikwijls naar het sentiment neigende solo's, waarvan de wendingen zich soms te veel laten voorspellen. Ook qua composities vervalt de gitarist hier en daar in een cliché: Scofield selecteerde vooral klassiekers uit het grote songbook en de keuze van de standards haalt de spanning nog verder uit de plaat. 'I Loves You Porgy', 'You Don't Know What Love Is' en 'I Want To Talk About You' zijn immers evidente keuzes voor iemand die al ongeveer veertig jaar in het vak staat. 'I Will' (een cover van het gelijknamige Beatles-lied) en vijf eigen composities zou men als verrassingen kunnen bestempelen, maar hun invulling mist scherpe randjes om als dusdanig bestempeld te worden.
Scofields klassieke gitaarspel creëert bovendien geen inspirerende context voor de ritmesectie, die gewoon meewaggelt op het gezapige tempo van de leider. Brian Blade, een drummer die al in diverse formaties bewees heel wat in zijn mars te hebben, laat zich zelden opmerken. Bassist Scott Colley vervalt eveneens in evidenties die de plaat er niet interessanter op maken. Alleen in toetsenist Larry Goldings heeft Scofield een begaafd improvisator gevonden die aardig inspeelt op zijn eigen ideeën. Met het romantisch klinkende orgel deelt Goldings af en toe toch een onverwachte prik uit en aan de piano kan Goldings ware adrenalinestoten veroorzaken. Samen met Scofield zorgt hij er op die manier voor dat er weliswaar oerdegelijk, maar tegelijk erg goed gemusiceerd wordt.
'A Moment's Peace' is dus zeker geen slechte plaat, maar wel zal ze lang niet iedereen kunnen bekoren. Een combinatie van meer stevige tracks met enkele ballades had het album verteerbaar kunnen maken voor de gemiddelde Scofield-fan, die ook houdt van de ruwere kant van de improvisator. In deze gedaante zullen het echter vooral romantici zijn die 'A Moment's Peace' al dan niet in de slaapkamer opleggen.
