Onopgemerkt is de release van deze nieuwe cd van het ensemble Gli Incogniti niet voorbij gegaan. Daar heeft de sterke muzikale persoonlijkheid van Amadine Beyer veel mee te maken, een jonge, virtuoze violiste die onlangs werd aangesteld aan het Conservatorium van Basel en de voorbije jaren een kwalitatief hoogstaande discografie uitbouwde met onbekend werk van schaduwfiguren uit de oude muziek. Ook deze Rosenmüller-opname kadert in een dergelijke context, maar helemaal uit het niets komt die naam niet gevallen.
Al sedert het interbellum stellen musicologen dat Rosenmüller een erg ondergewaardeerd Barokcomponist is, maar nu pas lijkt de man volledig los te komen uit de marge. Kwartetten en grotere ensembles worden plots naar de componist genoemd, en deze reeks motetten en sonates bewijst dat die postume eerbetuigingen inderdaad erg laat komen. De man is immers duidelijk een voorloper van de stijl waarmee Bach en andere grote tijdgenoten het definitief zouden maken. Anderzijds is een opname als deze natuurlijk ook een tweesnijdend zwaard: wat moet Rosenmüller beginnen naast figuren als Bach? Wat voegt een cd als deze nog toe aan een opnamegeschiedenis die men in een mensenleven niet tot op de bodem kan uitspitten?
Dat is een vraag die Amadine Beyer in ieder geval niet bezighoudt. Zij wil vooral nieuw repertoire aansnijden in plaats van het oude liedje almaar over te doen, en die passie voor het onbekende deelt ze duidelijk met haar ensemblegenoten. Gli Incogniti (als ode aan de onbekenden) klinkt doorheen 'Beatus Vir?' immers erg vurig, wat in combinatie met de technisch perfect geïntoneerde uitvoeringen zeker een meerwaarde vormt. Ook de vocale partijen komen hemels tot in de huiskamer. Raquel Andueza klinkt een tikkeltje dramatisch in de motetten, maar doseert goed en kan zichzelf bovendien meer dan genoeg variëren. Wolf Matthias Friedrich is dan weer een erg warme bas, die zeer geloofwaardige partijen laat optekenen.
Desondanks blijft 'Beatus Vir?' bestemt voor een specifieke niche, namelijk diegenen die de Barokmuziek kennen als hun binnenzak en op zoeken zijn naar grote kwaliteit in een onverwacht lichaam. Zo zijn er allicht niet veel mensen, maar het siert label Zig-Zag Territoires dat ze dat publiek echt in de watten leggen. Zo was Rosenmüller vooral een belangrijk vernieuwer, en systematisch wordt zijn belang in het tweetalige cd-boekje uitgelegd. Voor een leek is de uitleg nogal droog en weinig boeiend, maar de geïnteresseerde ziel krijgt eindelijk nog eens een tekst onder ogen die de lezer niet onderschat. Ook voor de opnamekwaliteit bij Zig-Zag Territoires overigens een pluim: Rosenmüller klinkt immers fris en warm, zonder aan diepgang in geluid te verliezen.
Met barre winteravonden in het vooruitzicht, kan de gemiddelde klassiek muziek-liefhebber zich echter ook vermaken met 'Beatus Vir?' Want of men het nu wil of niet, eigenlijk is dit echt een prachtig componist, hoe sceptisch men ook tegenover de naam moge staan.
