Jimmy Edgar mag de nieuwe wonderboy van het Warp-label genoemd worden. Hij debuteerde al op zijn achttiende, met de ep's 'Acces Rhythm' en 'Bounce, Make, Model'. Op de eerste bracht hij zijn eigen rommelige versie van hiphop, 'Bounce, Make, Model' was eerder een mengelmoes van elektro, house en r&b-ritmes, overgoten met een Warp-sausje. Nu is er Edgars eerste langspeler, 'Color Strip', en daarin gaat de man uit Detroit verder op de weg die hij op 'Bounce, Make, Model' insloeg: house, elektro en breakbeat, maar dan in de stijl van het Warp-huis.
Opener 'Pret'a'Porter' is een goede samenvatting van de typische Jimmy Edgar-geluiden. De synths lijken zo uit de eighties weggelopen, het ritme twijfelt constant tussen loungy hiphop en een opzwepende clubtrack, de elektronische percussie probeert de gezapige sfeer wat te verstoren, en Edgars onverstaanbare stemsamples maken deel uit van het ritme, eerder dan een boodschap over te brengen. Ritmisch schommelt de plaat tussen twee polen. Langs de ene kant zijn er uiterst dansbare tracks, zoals de verknipte house van 'My Beats', vol verhapselde tekstfragmenten en verrassende breaks. Ook bij de zéér eighties klinkende songs 'Semierotic' en 'Jefferson Interception', volgestouwd met borrelende synths en overstuurde bliepjes, is het moeilijk stilzitten. Maar even vaak klinkt Jimmy Edgar als een onrustige triphopper, zoals op 'I Wanna Be Your STD' of 'LBLDetroit' (allebei vanop 'Bounce, Make, Model'). Op dergelijke nummers komen, net als op de floorfillers, Edgars voorkeur voor eighties en vroege techno en house naar voren. Maar hij gebruikt ze hier op een heel andere manier: 'I Wanna Be Your STD' klinkt als vertraagde Detroit techno, met constant verstorende elektronische prikjes en ratelende breaks die aan Aphex Twin doen denken. Ook 'Hold It Attach It Connect It' speelt met de spanning tussen een vrij traag, kabbelend tempo en korte, versnellende elementen. Alsof er vanonder de oppervlakte een heel onrustige ziel zich naar buiten probeert te werken. Net die spanning maakt 'Color Strip' zo interessant: de luisteraar ontdekt voortduerend nieuwe, tegendraadse elementen. Het zal dan ook niemand verbazen dat dit een plaat is die een paar luisterbeurten nodig heeft om helemaal door te dringen.
Wie Jimmy Edgar kent van z'n tweede ep zal niet echt verrast zijn door het geluid van 's mans eerste langspeler. 'Color Strip' begint waar 'Bounce, Make, Model' eindigde. De jonge Detroitse belofte levert een futuristische mix van af elektro, triphop, house en techno, die door de vermenging van eightiesinvloeden en Warp-elementen tegelijk vintage en eigentijds klinkt. Een debuut dat veel mooie dingen doet vermoeden.
Meer over Jimmy Edgar
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
