'Vaderlandse sampletrots', 'Vlaamse Dj Shadow', ... het regent dezer dagen complimentjes in het Waasland. Een en ander heeft te maken met 'Rockit Fuel', de tweede langspeler die Jerboa in het publiek slingert. Dankzij de producerkwaliteiten van Alex Callier (Hooverphonic), medewerking van kompanen als Krewcial of Gunter Nagels (Donkey Diesel) maar vooral ook een nog verder geëvolueerde fijngevoeligheid van Frederik Dejongh ofte Jerboa zelf streeft dit gedetailleerde goed-gevoelplaatje met het grootste gemak internationale allures na.
Net als zijn voorganger is 'Rockit Fuel' een bonte mengelmoes van beats en samples, met als basis mooi omfloerste liedjes met een stevig live-gevoel. Jerboa blijkt een talent te hebben voor het schrijven van catchy melodieën en erg vlot in het oor klinkende songs. Zo heeft dit plaatje, naast single 'Number 1' die momenteel volop Studio Brussel bestookt, tal van potentiële hits in petto. Wat te denken van het mysterieuze 'Last Breath', waarin Gunter Nagels op schuifelende triphopritmen in alle geheimzinnigheid fluistert en zo een gelijkaardig sfeertje opbouwt als in het prachtige 'Take Your Partner by the Hand' van Howie B / Robbie Robertson? Ook het hikkende, onrustige 'What If' waarin de zachte hiphopflows van Krewcial vermengd worden met de krachtige stem van Trixie Whitley mag meteen de hitlijsten in. Die laatste is helaas wel een beetje misplaatst in de meer klassieke triphopsong 'Just another Number', hoewel gelukkig veel ruimte is gelaten voor haar stevige, soulvolle vocale uithalen. Tussen al dit moois door toont Jerboa in enkele instrumentale sfeermomenten dat hij erg veel aandacht schenkt aan klankdetails, samples of extra effectjes. Zo is het lekker gevatte 'Cashbah' met zijn Oosterse fluit en hakkende breakbeat puur genieten en ook 'Quarantine' is met zijn zwoele karakter, viool en conga een toonbeeld van schijnbare eenvoud en feitelijke complexiteit. Tot zover dus niets dan lovende woorden, maar toch blijft 'Rockit Fuel' een beetje achter om echt van een wereldplaat te spreken. Jerboa is erg zacht en lief. Elke song is een dijk op zich, maar het totaal is wat te voorzichtig en had wat meer pit aangekund. Slechts wanneer voor 'Running North' met Alex Callier tegen het einde aan de rockgitaar van de muur wordt gehaald, wordt de luisteraar even door elkaar geschud. Met een heerlijk lang op- en neerdeinende titeltrack in opperste psychedelische toestand als afsluiter, speelt Jerboa pas ten volle zijn troeven uit. Een verslavende melodie op hammond wordt schitterend bijgesprongen door het hele gamma toeters en bellen uit de Jerboa-stal.
Het zou een schande zijn echte verwijten te uiten aan dit plaatje. Op gebied van fijnzinnigheid, gevatheid en internationale uitstraling kent Jerboa zijn naaste niet. 'Rockit Fuel' bevat tegelijkertijd een boel leuke nummers en pittige details om te blijven boeien. Dat tikkeltje stoutmoedigheid dat de luisteraar de volle vijftig minuten in zijn stoel zou moeten kluisteren, wordt dan ook ruimschoots gecompenseerd door een langdurige ontdekkingstocht naar nieuwigheden.
Meer over Jerboa
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
