Al een tijdje geleden verschenen is deze nieuwe soundtrack van Buster Keatons stomme film 'Three Ages', gecomponeerd en geproduceerd door technolegende Jeff Mills. Die houdt van experimentele films en videokunst en is dientengevolge geen beginner in het maken van soundtracks: eerder voorzag hij op eigen initiatief Fritz Langs Metropolis (1929) van een passende muzikale interpretatie. Voor 'Three Ages' werd hij gevraagd door het Franse label MK2, dat de filmklassieker opnieuw uit heeft gebracht. Een opmerkelijke keuze: de machine-esthetiek van Mills' muziek lijkt op het eerste gezicht weinig raakvlakken te hebben met inhoud van Keatons film, een humoristische aangelegenheid over liefde in 3 verschillende tijdperken: de prehistorie, het Romeinse rijk en de moderne tijd.
Over de relatie tussen film en soundtrack hoeft men zich niet persé het hoofd te breken, want 'Three Ages' is uitstekend los te beluisteren als een nieuw Mills-album. Hij levert hier in goede vorm weer eens een serie klassieke technocomposities – de benaming 'tracks' zou de meeste te kort doen – die tijdloos klinken. Veel ambienteske stukken, waarin strings en andere machinemelodieën de boventoon voeren. Hij weet die als geen ander zo te brengen dat het tegelijkertijd intiem en buitenaards klinkt. In sommige tracks, zoals 'The Only Way Out', zijn de stringpatronen zo geconstrueerd dat de melodieën na beëindiging van vier offbeat-maten steeds 'onaf' lijkt en pas de eerste noot van de nieuwe maat gelijk de afronding van de vorige is. Dat zorgt voor een onvoorspelbaar en spannend effect.
Ruim de helft van het album is beatloos. Toch blijven bijna alle tracks ritmisch, gebaseerd op herhalingen en patronen, die langzaam worden toegevoegd, veranderen, weer verdwijnen. De 4/4 bassdrum voegt zich – waar wel aanwezig – vaak in hetzelfde schema. Hij wordt dan bijvoorbeeld pas op de helft zachtjes geïntroduceerd en geleidelijk naar boven gedraaid. Het mooist wordt met deze thematiek gespeeld in de laatste track 'The Meaning of Everything' (in de 'Keaton's Family mix'), waarin strings, synthpads en bassdrums afwisselend op en neer golven in volume, sporadisch aangevuld door hihats uit de klassieke 909 drummachine. Kwaliteitstechno die weliswaar ook tien jaar geleden gemaakt had kunnen worden, maar over tien jaar waarschijnlijk nog steeds mooi is.
Meer over Jeff Mills
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
