Hoewel de live-cd met bonus-dvd 'cluB' al eind vorig jaar verscheen, leek het niet oninteressant om met de recensie pas uit te pakken in de aanloop naar het nieuwe festivalseizoen. Er is echter een tweede goede reden: het vraagt wat tijd om een nieuwe Jaune Toujours fatsoenlijk te beoordelen. Een matige recensie zes jaar terug in een intussen ter ziele gegaan tijdschrift van het naar later bleek schitterende 'Brusk' rechtvaardigt dit volledig. Bovendien ruimde Christophe Morisset (trombone en sousafoon) baan voor trompettist/bugelspeler Yves Fernandez-Soliño. Dat is weliswaar een bekwaam muzikant maar dat neemt niet weg dat een trompet en een bugel een heel andere kleur hebben dan trombone en sousafoon, die tot de lagere registers behoren. Ten slotte had meer dan een andere recensent moeite met de zogezegde overacting van zanger/accordeonist Piet Maris.
Die laatste opwerping is ronduit onzin, al moet je misschien de band live hebben gezien of de dvd hebben bekeken om dat te begrijpen. Piet Maris is met de jaren gegroeid tot een enorme podiumpersoonlijkheid die zijn hart volledig aan Brussel heeft verpand. Nederlands en Frans vermengen zich tot een bont geheel waar de taal gekozen wordt in functie van de sfeerschepping. Daarnaast heeft hij ook de politiek-maatschappelijke overtuiging dat een multiculturele samenleving alleen maar verrijkend kan werken. Broer Bart, zonder meer een van 's lands beste trompettisten en Mattias Laga (klarinet en basklarinet) zijn prominent aanwezig en bepalen net als de nieuwelingen Fernandez en Mathieu Verkaeren (de contrabas die Bert Bernaerts moet doen vergeten) en drummer van het eerste uur Théophane Raballand de totaalsound.
Ondanks de politieke boodschap is de muziek in de eerste plaats feestelijk en dansbaar, niet in het minst door de Balkaninvloeden die met veel chanson en nu en dan een beetje jazz zijn verweven. Jaune Toujours bewijst al sinds hun eerste mini-cd 'O' dat accordeons en blazers even goed rocken als gitaren, zeker in de instrumentale nummers 'Intro' (net als bij 'Brusk' de opener) en 'Bilo'. Het uitbundige, uit 'O' afkomstige 'Café', de Balkantraditional 'Hai Nene', 'Voor Wat Het Is', 'Quoi' en de singles 'Camping del Mundo', 'Maravillosso' en 'Ici Bxl' hebben hetzelfde onweerstaanbaar karakter. In de tragere nummers gaat de magie niet verloren: 'Normal' laat een assertieve zanger Piet Maris horen, 'Graffiti' is van een prachtige eenvoud - ook wanneer er live een flard Dalida bij komt - en 'An der lecht' is een klassieker dankzij de tekst, die Piet op café schreef terwijl buiten de straatrellen in alle hevigheid woelden.
De bijhorende dvd bevat drie videoclips bij de al vernoemde singles maar tevens, en dat is veel interessanter, vijf liveopnames. Piet Maris' nevenproject La Nouvelle Harmonie Bruxelloise d'Accordéons brengt de mooie wals 'Piu Lontano' en Jaune Toujours vult de rest zelf in met 'Quoi', 'Ici Bruxelles' en twee songs die niet op de cd staan: 'Pankatsa' en 'Réfugiés Sans Frontières'. Wie nog twijfels had, kan door deze dvd niet anders meer dan toegeven dat Jaune Toujours een van de beste podiumacts van het moment is. Het klinkt misschien verrassend maar de studio-cd's blijven essentiëler dan deze liveregistratie.
Meer over Jaune Toujours
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
