Currende zou een gerespecteerd ensemble voor oude muziek moeten zijn; EMI Classics een gerenommeerd kwaliteitslabel waarbij alleen de beste artiesten een kans krijgen; Jan De Wilde een kleinkunstenaar met een opzienbarende discografie en een status van publiekslieveling; Klara dé culturele zender van het Vlaamse radionet. Afzonderlijk zijn bovenvermelde uitspraken waarschijnlijk geldig, maar diegene die op het idee kwam om de verschillende instanties en personen met elkaar in aanraking te brengen in de hoop op een genre-overstijgend en briljant resultaat, zat er ferm naast. 'O Kersnacht Schooner Dan De Daegen', de kerst-cd waarmee de verschillende spelers achter deze release het grote publiek willen overtuigen, klinkt zelfs niet eens sympathiek, laat staan aangenaam.
Het uitgangspunt deed op zich al weinig goeds vermoeden: gekende Vlaamse kerstliederen werden hier onder handen genomen door Willem Ceuleers en Piet Stryckers (leden van Currende), die de "schlagers" (zoals ze in het cd-boekje worden genoemd) van een Barokke instrumentatie voorzagen. Waarom mensen deze aangename volksliederen in een Barokversie zouden willen of moeten horen, is onduidelijk. Het lijkt erop dat dit album uit een teveel aan vrije tijd tot stand is gekomen. Daar is op zich weliswaar niets op tegen, mits het eindresultaat kan ontroeren. Dat is hier niet het geval, en wel om meerdere redenen. De Barokke invulling van Currende is namelijk te voorspelbaar en het ensemble kan zich niet van zijn werkelijk waardevolle kant laten zien. Jan De Wilde, die in tien jaar tijd geen studio meer heeft gezien (wat zijn gebroken stem ook doet vermoeden trouwens) brengt de teksten (in oud Nederlands) als een volstrekt ongeschoolde zanger, met regelrecht a-muzikale intonatie en zonder de woorden ook maar ergens te verheffen. Het kinderkoor dat aan deze opname meewerkte, Clari Cantuli onder leiding van Ria Vanwing, is op zich niet minder problematisch, zeker als de jonge solisten kleine solorollen moeten vertolken waar hun stem eigenlijk niet rijp voor is.
Weliswaar zullen de beschermengelen van de kleinkunst in de strijd werpen dat het hier Vlaams erfgoed betreft dat artistiek leider van Currende Erik Van Nevel samen met Jan De Wilde redt van de vergetelheid. Daarbij dient men echter de kanttekening te maken dat bepaalde van deze liederen wel degelijk tot het collectieve geheugen behoren, en dat het publiek dat de liederen niet kent zich eerder niet dan wel aangesproken zal voelen. Andere teksten zijn minder gekend, maar zij hebben weinig baat bij de Barokke invulling van de liederen. Het is bovendien onbegrijpelijk dat Erik Van Nevel, tot voor deze cd iemand met een serieuze reputatie, zijn schouders heeft willen zetten onder een populair project als dit. Hij leidt zijn Currende zwierig doorheen de oerdegelijke arrangementen, maar ook dat leidt in geen enkel geval tot ontroering. Jan De Wilde en de zeer weinig inspirerende auditieve versmelting van Barokmuziek met kleinkunst, zorgen er immers voor dat 'O Kersnacht Schooner Dan De Daegen' absoluut niet genietbaar is.
Tot slot stelt zich de vraag waarom Klara in haar samenwerking met EMI geen conventionele, klassieke kwaliteitsmuziek een kans kan geven. Jonge muzikanten belanden te vaak bij labels in de marge waar ze jaren lang moeten wachten op erkenning. Voor mensen als Erik Van Nevel is dit dan weer een gouden kans, ware het niet dat deze niet kan verzilverd worden door het absurde vertrekpunt en het totaal oninteressante eindresultaat. Onder de kerstboom kan men dus beter ander materiaal van EMI Classics leggen, want het label versterkte dit jaar zijn internationale status nog verder. Wie zijn vrienden écht een plezier wil doen, heeft dus toch keuze te over.
