Jamie Lidell ('Jim' voor de vrienden) trekt op zijn nieuwste album resoluut de kaart die hij op 'Multiply' (2005) al met veel succes uitspeelde. Soul, poplijntjes en natuurlijk Lidells ijzersterke stem zijn opnieuw de hoofdbestanddelen op dit derde album. De feel good-factor voor 'Jim' valt dan ook nog enkele procentpunten hoger uit dan die van zijn voorganger. Dit gaat echter ten koste van de scherpe kantjes (met name de vroegere elektronische experimenten), wat voor de fans van het eerste uur een brug te ver kan zijn.
Waar Jamie Lidell op 'Multiply' die fans nog suste met enkele donkerdere nummers en regelmatig een portie elektronische cuts, klinkt het op 'Jim' allemaal wat braver en vooral gestroomlijnder. Hierdoor mist de nieuwe plaat bij momenten het opzwepende karakter van zijn voorganger. Dit neemt niet weg dat het album swingt en fris voor de dag komt. Bovendien is de souplesse van de songs nooit storend glad door voldoende afwisseling. Daarvoor doet hij niet alleen beroep op zijn songwritercapaciteiten, maar eveneens op gastmuzikanten als Gonzales en co-producer Mocky. Hun pianoriedeltjes in het gospelachtige "Wait for Me" en het R&B-handgeklap in "Where D'You Go?" maken de muziek uitermate toegankelijk. Ook ballads als "All I Wanna Do" en "Green Light" passen perfect in dit kader. "Figured Me out" swingt dankzij een hoekige discobeat (van Alex Acuña) en voor dit album opmerkelijk overstuurde synthesizers, al ontbreekt ook de dynamische pianopartij niet. "Hurricane" doet zijn titel alle eer aan en raast aan een stevig tempo door het album voorbij, maar wordt daarbij te weinig uitgewerkt om indruk te maken. Ook "Green Light" mist iets extra's om beter dan gemiddeld te zijn. "Rope of Sand" is dan weer een opmerkelijk zachte ballad en daardoor een gewaagde afsluiter, die echter an sich niet memorabel is. De laatste nummers spelen integendeel de samenhang van het album uit elkaar.
Het verdict voor 'Jim' is dan ook dat er zich, zeker onder de eerste nummers, enkele sterke elementen bevinden die mensen van Reykjavik tot Kaapstad zullen kunnen bekoren. Achteraan staan echter vooral nummers waarvan de degelijkheid niet in vraag gesteld wordt, maar die het verrassingseffect ontberen waarmee Jamie Lidell in het verleden kon scoren.
Meer over Jamie Lidell
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
