Een nieuwe zomer? Dat betekent steevast ook een nieuwe lading reggaevibes uit het Jamaicaparadijs. Een voorbode van dit verse geweld is de rasta Jah Mason: een underground toaster die een hogere universele tolerantie onder de mensen tracht te bewerkstelligen. Met zijn derde lp 'Never Give UP' bewijst deze zanger immers dat melodieuze harmonieën en harde ragga een mooie combinatie kunnen vormen. Een mooie verdienste.
Ondanks het feit dat zijn plaat bulkt van de moderne ragga die omwille van zijn schreeuwerige en snel gescandeerde zang nogal weinig spontaan overkomt, kiest Jah Mason dus toch voor een meer rustgevende uitstraling. Zo poogt de man aanhangers van de lomere reggae en dubs met de moderne rasta met snelle dansschoenen te verzoenen. Hoewel dwangmatige nummers als 'Mount Zion High' de ragga traditie mooi aanhangen en steunen op een stuwende bas en een hakkend tegenritme, gunt Jah Mason zichzelf voldoende rust voor muzikale intermezzi. Hiermee zet deze zanger zijn statements soms nóg meer kracht bij. Verder durven nummers op 'Never Give Up' steunen op een gezonde dosis elektronica, die zich vertaalt in lekker diepe blieps of ver wegdraaiende effecten. Dat ontlaadt deze plaat voldoende. Een nummer als 'They Don't Luv' Me' is aanvankelijk zelfs gebaseerd op enkel akoestische gitaar, licht pianowerk en wat samenzang. Over een voorzichtig instrumentaal kader gesproken! Meestal graait Jah Mason echter stevig in het rond met zijn snelle, grollende raggastatements. In combinatie met de rustigere en vrolijke muzikale begeleiding komt deze cd opvallend fris over. Dat is ondermeer ook het geval wanneer Dean Frazer 3 nummers mag opfleuren met zijn uitmuntend saxofoonspel. Verder leunt 'Never Give Up', dankzij de ondersteuning met veel achtergrondvocalen, soms goed aan bij het rootsspiritual gevoel dat verschillende reggaegeneraties zo graag blijven aanhangen. Zo houdt Jah Mason het 15 liedjes lang vol. Dat levert dus een klein uurtje beter raggawerk op.
Hoewel ragga nog altijd een apart broertje blijkt te zijn van de veel toegankelijkere reggae, slaagt Jah Mason er op één of andere manier toch in om een beetje een brug tussen beide te slaan. Dat moet het mogelijk maken om deze cd ook open te stellen voor een ruimer publiek. Hoofdtelefoon op, dansschoenen aan en huppelen maar!
Meer over Jah Mason
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
