Dankzij de geweldige uitvinding van de versterker is het al lang niet zo dat meer mensen nodig zijn om meer lawaai te produceren. Een filosofie die Isor goed begrepen heeft. Net als het Belgische Vandal X opereert Isor immers met de absolute minimumbezetting van gitarist/zanger en drummer. Nochtans zou niemand dat kunnen zeggen na het beluisteren van de teringherrie die dit duo voortbrengt.
Volgens de bio begeeft de band zich in het hardcore-milieu en dat is een aanwijzing die wel degelijk hout snijdt. Maar het is niet alleen de intensiteit van hardcore die terug te vinden is op 'Post Mortem Peep Shows'. Er zit overduidelijk een fikse laag noise in het geheel verwerkt en wie daaraan twijfelt jaagt deze plaat maar best even op een hoog volume door de dichtstbijzijnde stereo. De laag distortion die op de gitaren zit is moddervet en loodzwaar, wat een vereiste is wanneer er zonder bassist gespeeld wordt. De drums zijn snel, hakkend en hebben een 'groove' die vaak wordt teruggevonden bij de zogeheten 'old school' death metal. De regelmatige versnellingen met aandacht voor midtempo gebeuk en een vloeiende lijn houden het geheel op snelheid. Maar Isor zou niet vooruitstrevend zijn als ze niet eens regelmatig iets nieuws zouden uitproberen. Zo gaan de hypersnelle beukpassages vaak bijzonder plots over in akoestische intermezzi met links en rechts sterke verwijzingen naar jazz. De band gaat geregeld over van loeiend hard naar zacht zalvend en dat heeft tot gevolg dat een luisteraar op de tippen van de tenen blijft en er weinig kans is om in slaap te vallen. Maar de formule die Isor hanteert heeft ook haar nadelen. Zo zijn die talloze breaks soms ronduit vermoeiend. Daarenboven zijn niet alle rustige passages even geslaagd en klinken ze soms kinderlijk of nog erger: kinderachtig. TikTak heeft geen plaats in een metalen universum, of de naam van de band moest Macabre zijn die dat wel perfect kunnen (maar zij zijn tot hiertoe dan ook de enigen). De zang is ook een heikel punt. De normale zang is best te pruimen, maar om één of andere reden moeten bands in de hardcoresfeer als blauwdruk een gillend speenvarken hebben dat zich zanger noemt. Nu is het nog niet zo erg gesteld als bij The End, maar het is soms even doorbijten. Gelukkig trekt Isor de zaak recht met een fikse dosis humor. Een greep uit het aanbod van songtitels kan dit meteen verduidelijken: 'Perfecting the Vegan Death Grip', 'We Are the People that Watch You Shower' of het geweldige 'Swimming on Chief Brody's Day Off' (voor fans van 'Jaws' duidelijk genoeg).
De loodzware ernst waarmee Isor zou kunnen belast worden omwille van de categorisering in hardcore, wordt dus gelukkig tegengewerkt door de humor. Dat is geen onbelangrijk feit in hun voordeel. De band moet echter haar experimenteerdrift wat temperen, want soms is het echt van het goede te veel en dat haalt de schijf naar beneden.
Meer over Isor
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
