Isis is een van die groepen die er perfect in geslaagd is zich los te rukken uit muzikale genrevakjes. Door eerdere bestempelingen die gingen van: avant-garde, post-metal, doom metal, art metal tot simpelweg experimenteel, lijkt het zoeken naar één specifiek genre om deze groep te ordenen een tijdrovende en overbodige bezigheid. 'In the Absence of Truth' doet daar nog een schepje bovenop. Met deze nieuwe plaat heeft de groep zich nog verder weten afzonderen van de rest van de muziekwereld. Dit heeft een boeiend, bevreemdend album opgeleverd.
'In the Absence of Truth' ligt de toon duidelijk iets melodischer en trager dan in de vorige albums. Opener 'Wrist Of Kings', combineert een zwevende, monotone sample (type Sigur Rós) met een heerlijke tom-tom-aanslag die doet denken aan het atmosferische drumgeweld van Tool. Resultaat is een soort idyllische sfeer die wordt opgebouwd. Reken de kalme, ingetogen gitaartokkels daar nog bij en beelden van desolate vlaktes of wijde horizonten blijven niet lang uit. Hierdoor geeft Isis perfect de afzondering weer waar ze als groep naar lijkt te streven. Het nummer kabbelt rustig voort om geregeld tot een korte climax te komen. Zanger Aaron Turner blijft spaarzaam op schreeuwerige vocalen om enkel los te barsten wanneer hij deze puntige climaxen nog meer kan aanscherpen.
Wat Isis' albums steeds zo verschillend maakt ten opzichte van hun voorgangers, is de thematiek die ze steeds achter een plaat steken. Zo bouwde hun debuut 'Mosquito Control' zich rond muggen en controletorens. Muzikaal leidde dit tot een meer zenuwachtige sfeer in het album. Thematisch is het nieuwe geesteskind gebaseerd op een citaat van Hassan-I Sabbah ( of 'the Old Man of the Mountain'. Een Perzische missionaris uit de 11de eeuw. ). In the absence of Truth, nothing is true, everything is permitted." Wat dit citaat voor de groep inhoudt wordt snel duidelijk in de volgende nummers. 'Not in Rivers, But in Drops' breekt al snel met het desolate gevoel uit 'Wrist of Kings'. Het nummer klinkt voller en intenser. Overgangen tussen harde en zachte partijen volgen elkaar pijlsnel op en geen enkel stukje in dit nummer klinkt als het vorige. Toch passen alle puzzelstukjes perfect in elkaar. Hierdoor krijgt het nummer iets van een geheel harmonische zoektocht naar de perfecte melodie. 'Dulcinea' zoekt dan weer een evenwicht tussen spirituele zangpartijen die qua sfeer te linken zijn aan de 'tempelzangen' van ex-Japanfrontman, David Sylvian, en bombastische muzikale losbarstingen. Indringende grunts, dubbele baspedalen en loodzware gitaren worden dan even door elkaar gegooid en geven eigenlijk de eerste 'echte' metalmomenten van het album.
Isis levert met 'In the Absence of Truth' een album af dat zijn voorgangers volledig in de vergetelheid laat. Wat opvalt is vooral het combineren van emoties die onverzoenbaar lijken. Terwijl intimiteit er tijdens sommige stukken nog nooit zo vingerdik heeft opgelegen, wordt deze even vaak overwonnen door een snijdend gevoel van eenzaamheid en verlatenheid. Voorbeeld hiervan is 'Over Root And Thorn', dat opent met een soort stilte die bijna de volle twee minuten duurt. De groep vult dit muzikale zwarte gat langzaam op met een intense bas- en drumpartij die het ruggenmerg even lijken te bevriezen. Zulke momenten maken van dit album een haast existentiële ervaring. Conclusie dus wederom: "In the absence of Truth, nothing is true, everything is permitted."
Meer over Isis
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
