Het Deense Iron Fire wordt al geruime tijd getipt als een band die niet alleen strikt vasthoudt aan de regels der klassieke heavy metal, maar die eveneens weet om te zetten in puike songs die erg memorabel zijn. Met dat laatste loopt het misschien niet zo'n vaart, maar 'Metalmorphosized' is een aardig, complexloos plaatje met het hart op de juiste plaats.
Sommige groepen vergroten de clichés uit, anderen doen er een geheel eigen ding mee, en Iron Fire balanceert een beetje tussen die twee. De bandnaam is behoorlijk silly maar de vlag dekt de lading wel. De albumtitel is dan weer een leuke woordspeling en de muziek is zo metal als maar zijn kan: veel stampend gitaarwerk met flink wat melodie, eenvoudig doordenderende drumsalvo's en een zanger die erg afwisselend uit de hoek komt, zij het niet altijd even overtuigend.
Maar uiteraard is dat een wel erg summiere omschrijving van dit plaatje. In tegenstelling tot vele collegae binnen de scene, klinkt Iron Fire vrij heftig. De gitaarklank is zwaarder dan een mens zou verwachten bij dit soort muziek, en ook de drums zijn vrij stevig uitgevallen. De goede productie is daar vooral aan te danken, maar het zorgt er wel voor dat Iron Fire alleszins klankgewijs positief opvalt. De brutere sfeer laat de nummers meer pompen en geeft ze een setje stalen cojones die vaak ontbreken binnen het genre.
Voor het overige is het trouwens traditie troef: Iron Fire doet netjes zijn ding binnen de grenzen van melodieuze heavy metal en ze doen dat best aardig. Nummers als 'Nightmare', 'Riding Through Hell' of 'Drowning in Blood' staan netjes overeind en ze klinken dik in orde. Innovatie is niet nodig, aangezien de heren er zelf prat op gaan om de oude stijl volledig in ere te houden. De wat aparte zang kan misschien voor sommigen een struikelblok vormen. Het is allesbehalve slecht, maar het gebruikte timbre vraagt misschien een kleine aanpassing.
'Metalmorphosized' is een degelijk schijfje voor de liefhebbers van alles wat heavy metal is (de traditionele variant dan toch). Niets nieuws onder de zon, maar dat hoeft nu eenmaal niet altijd. Het album is misschien geen absolute aanrader, maar het luistert wel lekker weg en dat is soms gewoon genoeg.
